Sałatka ziemniaczana

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Sałatka ziemniaczana, zajmując się jego najważniejszymi i interesującymi aspektami. Od jego wpływu na obecne społeczeństwo po jego historyczne korzenie, dokładnie przeanalizujemy różne punkty widzenia otaczające Sałatka ziemniaczana. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różnorodne perspektywy istniejące wokół tego tematu, oferując naszym czytelnikom szerokie i wzbogacające spojrzenie. Ponadto zaprezentujemy studia przypadków i referencje, które zilustrują trafność i znaczenie Sałatka ziemniaczana we współczesnym kontekście. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i wiedzy o Sałatka ziemniaczana!

Sałatka ziemniaczana doprawiona octem i olejem
Sałatka ziemniaczana doprawiona majonezem

Sałatka ziemniaczana (niem. Kartoffelsalat) – potrawa kuchni niemieckich oraz kuchni pozostających pod wpływami niemieckimi[1]. Sałatka przygotowywana jest przede wszystkim z ugotowanych i pokrojonych w kostkę ziemniaków oraz z posiekanej cebuli. Doprawiana jest olejem i octem (sokiem z cytryny[2]) lub majonezem oraz solą i pieprzem. Sałatka ziemniaczana w wersji podstawowej, zaliczana jest do potraw postnych[2].

Inne opcjonalne dodatki to: marchew, pietruszka, seler korzeniowy, ogórki marynowane lub kiszone, a nawet kiełbasa, boczek wędzony lub filety śledziowe. Wersję doprawioną majonezem przygotowuje się zwykle dzień przed podaniem.

Przepis na sałatkę ziemniaczaną podał Jan Milikowski w wydanej przez siebie książce Potrawy z kartofli (1842). Lucyna Ćwierczakiewiczowa w swojej książce kucharskiej 365 obiadów (1860) podała przepis na „Sałatę z kartofli ze śledziami”[3]. Na potrawę składały się ziemniaki ugotowane w mundurkach, niemaczane śledzie, ogórki konserwowe (korniszony), cebula, oliwa, ocet, sól, pieprz i cukier[3].

Kartoffelsalat na liście polskich produktów tradycyjnych

Sałatka o nazwie „Kartoffelsalat” została wpisana 28 sierpnia 2006 na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w kategorii „Gotowe dania i potrawy” w województwie opolskim[4]. Potrawa ta bywa też nazywana „szałotem śląskim” lub „szałotem kartoflanym z boczkiem wędzonym”[4]. Składają się na nią m.in. pokrojone w drobną kostkę ziemniaki, marchewki, ogórki kiszone, stopiony boczek wędzony i cebula[4]. Jak podaje Ministerstwo, sałatkę tego typu można przygotować w wersji postnej, np. zastępując ogórek kiszony i boczek wędzony selerem korzeniowym i pietruszką, a do całości dodając majonez i musztardę[4]. Zastępując zaś jedynie boczek drobno pokrojonymi śledziami w oleju otrzymuje się wersję podawaną m.in. podczas kolacji wigilijnej[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Stegner: W kuchni i za stołem: dystanse i przenikanie kultur. 2003, s. 174.
  2. ↑ a b „Przegląd orientalistyczny”, s. 131, 1998. Cytat: „Jedna z popularnych potraw postnych to sałatka ziemniaczana. Bulwy gotuje się, obiera i kroi w kostkę, dodaje dużą ilość drobno posiekanej cebuli (najlepiej szczypiorek) i naci pietruszki, oliwę, sól, sok z cytryny”. 
  3. ↑ a b materiał w Wikiźródłach: przepis „18. Sałata z kartofli ze śledziami” w: 365 obiadów za pięć złotych (wyd. 1871, wydanie ósme poprawione i powiększone).
  4. ↑ a b c d e Kartoffelsalat. Lista produktów tradycyjnych (woj. opolskie) . Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. . Zobacz też: stara wersja strony, ze zdjęciem, zarchiwizowana 2017-08-27.