Sanktuarium Santa Casa w Loreto

Wygląd przypnij ukryj Papieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z LoretoPontificia santuario maggiore della Santa Casa e della Madonna di Loreto

Bazylika w Loreto
Państwo	Włochy
Miejscowość	Loreto

Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Położenie na mapie WłochPapieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z Loreto
43°26′27,35″N 13°36′39,31″E/43,440930 13,610920
Strona internetowa

Święty Domek

Freski autorstwa Melozza da Forli

Papieskie Sanktuarium Santa Casa z Loreto (wł. Santa Casa di Loreto), Papieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z Loreto – rzymskokatolickie sanktuarium Świętego Domku we włoskim Loreto. Sanktuarium Domu Świętego składa się z XV-wiecznej bazyliki oraz ze starożytnego Santa Casa. Na całym świecie znajdują się kopie Świętego Domku, wokół których tworzone są sanktuaria, m.in. w Pradze, Santa Fe (Nowy Meksyk, USA), a także w kilku miastach w Polsce, gdzie nazywa się je domkami loretańskimi.

Pod koniec XIX wieku spowiednikami w Loreto byli franciszkanie o. Leon Noras i o. Franciszek Kurpas, a sanktuarium określano wówczas mianem „włoskiej Częstochowy”.

Bazylika Santa Casa

Jest to późnogotycka bazylika wznoszona od 1468 r. Interesującymi obiektami są:

bogato zdobiona dzwonnica z 1750-1754,
mozaika autorstwa Domenichina i Guida Reni,
rzeźby Raffaella da Montelupo,
fresk w zakrystii autorstwa Melozza da Forlì oraz Luki Signorellego,
pomnik papieża Sykstusa V.
kaplica Najświętszego Serca z przedstawieniem Bitwy Warszawskiej autorstwa Arturo Gattiego.

Święty Domek

Matka Boża z Loreto: ikona loretanek

Głównym punktem sanktuarium loretańskiego jest Święty Domek (wł. Santa Casa di Loreto). Jest to budynek z kamienia o wymiarach 8,5 m x 3,8 m x 4,1 m, z drzwiami po stronie północnej oraz parą drzwi od strony południowej i oknem po zachodniej. Zewnętrzne ściany domku to marmurowe płaskorzeźby, przedstawiające sceny z życia Maryi (znane z Ewangelii i apokryfów) oraz wyobrażenia proroków. Wewnątrz Santa Casa znajduje się rzeźba przedstawiającą tzw. Madonnę z Loreto. Historia tego budynku sięga co najmniej końca okresu krucjat. Według tradycji, jest to część domu z Nazaretu, w którym Maryja urodziła się i wychowała, doświadczyła zwiastowania i w którym mieszkał w dzieciństwie Jezus Chrystus. Według podań, po wniebowstąpieniu Jezusa dom został przekształcony w kościół. Aby ochronić dom przez zniszczeniem przez Turków w 1291, kupiecka rodzina de Angeli sfinansowała i zorganizowała przewóz Domku (prawdopodobnie przy udziale Templariuszy) drogą morską przez Bałkany, i w 1294 dalej do Recanati.

Przypisy

↑ The Sanctuary of Loreto , Italian Tourism Official Website, 23 marca 2015 (ang.).
↑ Włoska Częstochowa. „Gazeta Narodowa”. Nr 262, s. 3, 24 września 1898.

Bibliografia

Włochy, Warszawa: Wiedza i Życie – Hachette, 2010, s. 373 (ISBN 978-83-7575-796-5).

Bazyliki papieskie

w Rzymie	arcybazylika Świętego Jana na Lateranie bazylika Świętego Piotra na Watykanie bazylika Matki Bożej Większej bazylika Świętego Pawła za Murami bazylika Świętego Wawrzyńca za Murami
poza Rzymem	bazylika Świętego Franciszka bazylika Najświętszej Marii Panny od Aniołów w Asyżu bazylika Matki Bożej Różańcowej w Pompejach sanktuarium Santa Casa w Loreto bazylika św. Antoniego w Padwie bazylika św. Mikołaja w Bari bazylika św. Michała w Madrycie

pogrubioną czcionką oznaczono bazyliki większe

Kontrola autorytatywna (kościół parafialny):