Samara

W dzisiejszym świecie Samara to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Dzięki swojej złożoności i znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie Samara wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na technologię i politykę, Samara jest zjawiskiem, które nie pozostaje niezauważone. W tym artykule zbadamy różne aspekty Samara i jego znaczenie w naszym codziennym życiu.

Ten artykuł dotyczy miasta w Rosji. Zobacz też: inne obiekty o tej nazwie.
Samara
Самара
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 samarski

Data założenia

1586[1]

Prawa miejskie

1688[1]

Burmistrz

Oleg Fursow

Powierzchnia

541,4 km²

Wysokość

100 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


1 156 659
2136,16 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (846)

Kod pocztowy

443000-443125

Tablice rejestracyjne

63

Podział miasta

9 dzielnic

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Samara”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Samara”
Położenie na mapie obwodu samarskiego
Mapa konturowa obwodu samarskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Samara”
Ziemia53°12′07″N 50°09′34″E/53,201944 50,159444
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Samara (ros. Самара, w latach 1935–1991 Kujbyszew, cyrylica: Куйбышев) – miasto w Rosji, port rzeczny nad Wołgą. Stolica obwodu samarskiego.

Historia

Samara została założona w 1586 jako warownia do obrony przed najazdami Tatarów. Od 1688 jest miastem, w 1851 została stolicą guberni. Od drugiej połowy XIX wieku ważny węzeł kolejowy. W 1883 miasto miało 63,5 tys. mieszkańców, do 1897 liczba wzrosła do 91,6 tys. W latach 1918–1919 w rękach sił antybolszewickich, potem część ZSRR. Od 1928 stolica obwodu. W 1935 zmieniono nazwę Samary na cześć zmarłego Waleriana Kujbyszewa.

Podczas II wojny światowej w mieście znalazło się szereg instytucji ewakuowanych z zagrożonej nadejściem wojsk niemieckich Moskwy i tymczasowo pełniło ono niektóre funkcje stolicy ZSRR. Przeniesiono tu m.in. placówki dyplomatyczne. Ambasadorem Polski w ZSRR został w 1941 prof. Stanisław Kot, który niebawem przybył do Kujbyszewa, organizując wszechstronną pomoc dla Polaków, którzy masowo przybywali do tworzącej się Armii Polskiej.

  • Widok na ul. Kujbyszewa
    Widok na ul. Kujbyszewa
  • Widok na część Samary i na park im. Lenina
    Widok na część Samary i na park im. Lenina
  • Most Kirowski na Wołdze
    Most Kirowski na Wołdze
  • Administratura Okręgowa
    Administratura Okręgowa
  • Widok na mieszkalną część miasta
    Widok na mieszkalną część miasta
  • Sobór Opieki Matki Bożej
    Sobór Opieki Matki Bożej
  • Luterański Zbór św. Grzegorza
    Luterański Zbór św. Grzegorza
  • Meczet
    Meczet
  • Synagoga Chóralna
    Synagoga Chóralna
  • Uniwersytet Medycyny
    Uniwersytet Medycyny
  • Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej
    Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy, chemiczny, materiałów budowlanych, elektrotechnicznych, spożywczy oraz odzieżowy[1].

Transport

Oświata

Na terenie Samary (Kujbyszewa) mieściła się w latach 1944–1964 Kujbyszewska Suworowska Szkoła Wojskowa.

Sport

Polacy w Samarze

Kościół Najświętszego Serca Jezusa

W Samarze urodzili się m.in.:

Polacy mieszkający w Samarze zbudowali w latach 1902–1906 działający do dziś tzw. Kościół Polski (architekt: Tomasz Bohdanowicz-Dworzecki)[2][3].

Miasta partnerskie

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Samara, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ Rys historyczny na stronie parafii (ros.).
  3. ↑ Gorod Samara – Chram Preswiatogo Sierdca Iisusa Rimsko-Katoliczeskoj Cerkwi (ros.).

Linki zewnętrzne