Salamandra

Dzisiaj Salamandra jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Od momentu powstania przyciągnął uwagę wielu osób i stał się przedmiotem dyskusji w różnych obszarach. Zjawisko to wzbudziło zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i entuzjastów, wywołując szeroką dyskusję na temat jego implikacji i konsekwencji. Salamandra okazał się mieć znaczący wpływ na współczesne społeczeństwo, a jego wpływ staje się coraz bardziej widoczny w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule dokładnie zbadamy Salamandra i jego znaczenie w obecnym kontekście, analizując jego ewolucję, wyzwania i możliwe przyszłe scenariusze.

Salamandra[1]
Garsault, 1764[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – salamandra kotyjska (S. lanzai)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy ogoniaste

Rodzina

salamandrowate

Podrodzina

Salamandrinae

Rodzaj

Salamandra

Typ nomenklatoryczny

Salamandra terrestris Bonnaterre, 1789 (= Lacerta salamandra Linnaeus, 1758)

Synonimy
  • Salamandra[a] Laurenti, 1768[3]
  • Dehmiella Herre & Lunau, 1950[4]
  • Algiandra Dubois & Raffaëlli, 2009[5]
  • Alpandra Dubois & Raffaëlli, 2009[6]
  • Corsandra Dubois & Raffaëlli, 2009[6]
  • Mimandra Dubois & Raffaëlli, 2009[6]
  • Oriandra Dubois & Raffaëlli, 2009[7]
Gatunki

6 gatunków (zobacz opis w tekście)

Salamandrarodzaj płazów ogoniastych z podrodziny Salamandrinae w rodzinie salamandrowatych (Salamandridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w środkowej i południowej Europie, północno-zachodniej Afryce i zachodniej Azji[8].

Systematyka

Etymologia

  • Salamandra: łac. salamandra „salamandra”, od gr. σαλαμανδρα salamandra „salamandra”[9][7].
  • Dehmiella: Richard Dehm (1907–1996), niemiecki paleontolog; łac. przyrostek zdrabniający -ella[4]. Gatunek typowy: Dehmiella schindewolfi Herre & Lunau, 1950 (takson kopalny)[8].
  • Algiandra: niem. AlgierienAlgieria”; rodzaj Salamandra Laurenti, 1768[5]. Gatunek typowy: Salamandra maculosa var. algira Bedriaga, 1883.
  • Alpandra: łac. AlpesAlpy”; rodzaj Salamandra Laurenti, 1768[6]. Gatunek typowy: Salamandra atra Laurenti, 1768.
  • Corsandra: łac. CorsicaKorsyka”; rodzaj Salamandra Laurenti, 1768[6]. Gatunek typowy: Salamandra corsica Savi, 1838.
  • Mimandra: łac. mima „aktorka, kobieta mim”; rodzaj Salamandra Laurenti, 1768[6]. Gatunek typowy: Salamandra lanzai Nascetti, Andreone, Capula & Bullini, 1988.
  • Oriandra: łac. oriens, orientis „wschód”; rodzaj Salamandra Laurenti, 1768[7]. Gatunek typowy: Salamandra maculosa var. infraimmaculata Martens, 1885.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi

  1. Gatunek typowy: Salamandra maculosa Laurenti, 1768 (= Lacerta salamandra Linnaeus, 1758).

Przypisy

  1. Salamandra, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F.A.P. de Garsault: Les Figures des Plantes et Animaux d’Usage en Médecine, Décrits dans la Matière Médicale de Mr. Geoffroy Médecin, Dessinés d’après Nature. T. 5. Paris: Mrs. Defehrt, Prevost, Duflos, Martinet &c., 1764, s. ryc. 673. (fr.).
  3. J.N. Laurenti: Specimen Medicum, Exhibens Synopsin Reptilium Emendatum cum Experimentis Circa Venena et Antidota Reptilium Austriacorum. Viennae: Joan. Thom. nob. de Trattnern, 1768, s. 41. (łac.).
  4. a b W. Herre & H. Lunau. Neue fossile Schwanzlurche aus dem Burdigalium. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie”. 1950, s. 248, 1950. Monatshefte. (niem.). 
  5. a b Dubois i Raffaëlli 2009 ↓, s. 60.
  6. a b c d e f Dubois i Raffaëlli 2009 ↓, s. 62.
  7. a b c Dubois i Raffaëlli 2009 ↓, s. 63.
  8. a b c Darrel R. Frost: Salamandra Garsault, 1764. Amphibian Species of the World: an Online Reference . American Museum of Natural History. . (ang.).
  9. L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 1–48, 1–8. (łac.).
  10. Dz.U. z 2012 r. poz. 1041.

Bibliografia