Rzecino (gromada)

W tym artykule zagłębimy się w temat Rzecino (gromada), badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach. Rzecino (gromada) jest obiektem badań i zainteresowań od dziesięcioleci, wywołując debaty i refleksje na temat jego wpływu na życie codzienne. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć różne aspekty otaczające Rzecino (gromada), od jego historycznych implikacji po jego dzisiejszą rolę. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Rzecino (gromada), aby czytelnik mógł dokładnie zrozumieć ten temat, który jest dziś tak aktualny.

Rzecino
gromada
1954–1959
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

koszalińskie

Powiat

1954: białogardzki
1954–59: świdwiński

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

31 grudnia 1959

Siedziba

Rzecino

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Rzecino – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Rzecino z siedzibą GRN w Rzecinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie białogardzkim w woj. koszalińskim na mocy uchwały nr 43/54 WRN w Koszalinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Rzecino, Lipie, Stare Ludzicko i Świerznica ze zniesionej gminy Rąbino w tymże powiecie[6].

13 listopada 1954 (z mocą wstecz od 1 października 1954) gromadę włączono do nowo utworzonego powiatu świdwińskiego w tymże województwie[7], gdzie ustalono dla niej 13 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

31 grudnia 1959 z gromady Rzecino[9] wyłączono wsie Stare Ludzicko i Nowe Ludzicko, włączając je do gromady Połczyn-Zdrój w tymże powiecie[10], po czym gromadę Rzecino zniesiono, a jej (pozostały) obszar włączono do gromady Rąbino tamże[11].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 43/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady województwa koszalińskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 27 listopada 1954 r., Nr. 17, Poz. 72, § 1)
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 238
  8. Uchwała Nr 2/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Świdwinie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych powiatu świdwińskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 12, Poz. 43)
  9. Zapisano błędnie Rzęcino
  10. Uchwała Nr 19 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 30 września 1959 roku w sprawie zmian granic niektórcych gromad oraz zmian siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 16 grudnia 1959 r., Nr. 10, Poz. 53)
  11. Uchwała Nr 20 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 30 września 1959 roku w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 16 grudnia 1959 r., Nr. 10, Poz. 52)