W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Roman Michał Andrzejewski. Niezależnie od tego, czy jest to aktualny temat, osoba publiczna czy wydarzenie historyczne, Roman Michał Andrzejewski przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystkie aspekty związane z Roman Michał Andrzejewski, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz go odkrywać, zapraszamy Cię do zanurzenia się w tę ekscytującą podróż, aby lepiej zrozumieć znaczenie i znaczenie Roman Michał Andrzejewski w naszych czasach.
Data i miejsce urodzenia |
9 lutego 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 października 2015 |
Profesor nauk przyrodniczych | |
Specjalność: ekologia, ekologia dużej przestrzeni | |
Alma Mater | |
Profesura |
1982 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie |
Odznaczenia | |
![]() |
Roman Michał Andrzejewski (ur. 9 lutego 1930 w Niegibalicach[1], zm. 10 października 2015 w Warszawie[1][2]) – polski biolog i ekolog, profesor nauk biologicznych, w latach 1989–1992 wiceminister ochrony środowiska.
Urodził się na Kujawach w majątku swoich rodziców: Michała Andrzejewskiego (1897–1979) i Marii z Olszowskich (1906–1960)[1]. W czasie II wojny światowej uczył się na tajnych kompletach w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. Powstanie warszawskie przeżył na Mokotowie.
W 1949 ukończył Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tytuł zawodowy magistra uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 do 1973 pracował naukowo w Instytucie Ekologii Polskiej Akademii Nauk, uzyskując w międzyczasie stopnie doktora i doktora habilitowanego[3]. Był m.in. kierownikiem Zakładu Populacji i sekretarzem naukowym instytutu[4]. Później zatrudniony w Instytucie Kształtowania Środowiska. W 1982 otrzymał tytuł naukowy profesora[5]. Kierował Katedrą Leśnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i Katedrą Ekologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[3]. Współpracował także z Międzynarodowym Centrum Ekologii PAN, Wyższą Szkołą Ekologii i Zarządzania w Warszawie oraz Instytutem Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa. Był przewodniczącym Komitetu Ekologii PAN, został następnie honorowym przewodniczącym tej instytucji[5]. Na emeryturę przeszedł w 2005[3].
W pracy naukowej specjalizował się w zagadnieniach ekologii dużej przestrzeni[5]. Zajmował się problematyką ekologii populacji drobnych gryzoni, zajęcy i dzików, a także planowaniem przestrzennym pod kątem zagadnień ekologicznych[3][4].
W latach 1989–1992 był wiceministrem w Ministerstwie Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Wchodził w skład Rady Ekologicznej działającej przy prezydencie Lechu Wałęsie. Od 1993 był powoływany na przewodniczącego rady naukowej Kampinoskiego Parku Narodowego kolejnych kadencji[4].
Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa z Lucyną Sochocką miał córkę Małgorzatę, z drugiego małżeństwa z Krystyną Adamczewską miał córkę Annę[1]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 339/4/4)[6].
W 2011, za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju leśnictwa i ochrony środowiska naturalnego, za osiągnięcia w pracy naukowo-dydaktycznej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7].