![]() | |||||
Przydomek |
Biało-Czerwoni | ||||
---|---|---|---|---|---|
Związek | |||||
Sponsor techniczny | |||||
Trener | |||||
Asystent trenera | |||||
Skrót IHF |
POL | ||||
Zawodnicy | |||||
Kapitan | |||||
Najwięcej występów |
Sławomir Szmal (298) | ||||
Najwięcej bramek |
Jerzy Klempel (1170) | ||||
| |||||
Mecze | |||||
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() (1976) | |||||
Najwyższa porażka![]() ![]() (Elverumshallen, Elverum, 11.06.2017) | |||||
Medale | |||||
Igrzyska olimpijskie | |||||
| |||||
Mistrzostwa świata | |||||
| |||||
Strona internetowa |
Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn (zwyczajowo zwana również: reprezentacją narodową, kadrą narodową, drużyną narodową) – zespół piłki ręcznej reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym występować mogą wszyscy zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Ręcznej w Polsce.
Reprezentacja piłkarzy ręcznych została wybrana najlepszą drużyną roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 2007 i 2015.
Premierowy międzypaństwowy mecz drużyn siedmioosobowych reprezentacja Polski rozegrała w lipcu 1957. Zaledwie kilka miesięcy później wzięła udział w swej pierwszej oficjalnej imprezie międzynarodowej – III finałach Mistrzostw Świata, odbywających się w NRD. 27 lutego 1958 w Erfurcie „biało-czerwoni” zremisowali 14:14 w debiucie z Finlandią, ostatecznie jednak zajęli 5. miejsce wśród 16 zespołów. W drugiej połowie wygranego 9:7 spotkania z Jugosławią rywale strzelili Polakom jednego gola. W meczu o piątą lokatę zespół trenera Tadeusza Breguły pokonał Norwegów 20:18, a gwiazdami polskiej kadry byli wtedy Jan Suski (uznawany za najlepszego rozgrywającego w Europie) i Kazimierz „Kaju” Frąszczak.
Od 28 października 2004 do 19 kwietnia 2012 obowiązki selekcjonera kadry narodowej seniorów pełnił Bogdan Wenta. Jego asystentem był Daniel Waszkiewicz.
W dniach 9 września 2012 – 28 stycznia 2016 selekcjonerem kadry był Michael Biegler (kontrakt podpisał w dniu 28 września 2012). Funkcję jego asystenta pełnił Jacek Będzikowski. 27.02.2016 trenerem został Tałant Dujszebajew.
Udział w igrzyskach olimpijskich | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Edycja | Kwalifikacje | Wynik | Źródło | |||||
![]() |
Awans | 10. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 3. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 7. miejsce | ||||||
![]() |
Awans/Wycofana przed turniejem | |||||||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() |
||||||||
![]() |
||||||||
![]() |
||||||||
![]() |
||||||||
![]() |
Awans | 5. miejsce | ||||||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() |
Awans | 4. miejsce | ||||||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() |
? | ? | ||||||
![]() |
? | ? | ||||||
![]() |
? | ? |
|
|
Udział w mistrzostwach Europy | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Edycja | Kwalifikacje | Wynik | Źródło | |||||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() |
||||||||
![]() |
||||||||
![]() |
||||||||
![]() |
Awans | 15. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 16. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 10. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 7. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 4. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 9. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 6. miejsce | ||||||
![]() |
Gospodarz | 7. miejsce | ||||||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() ![]() ![]() |
Awans | 21. miejsce | ||||||
![]() ![]() |
Awans | 12. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 16 miejsce | ||||||
![]() ![]() ![]() |
? | ? | ||||||
![]() ![]() ![]() |
? | ? |
Udział w Pucharze świata | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Edycja | Kwalifikacje | Wynik | Źródło | |||||
![]() |
Nie brała udziału | |||||||
![]() |
Awans | 2. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 2. miejsce | ||||||
![]() |
Awans | 5. miejsce | ||||||
![]() |
Nie brała udziału | |||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() ![]() | ||||||||
![]() |
Zestawienia obejmują dane uzyskane wyłącznie w oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych seniorskiej reprezentacji Polski. Wszystkie nieoficjalne mecze kadry narodowej, bądź spotkania w kadrze innej niż seniorska (pierwsza reprezentacja) – rozegrane przez danego zawodnika – nie zostały ujęte w poniższych wykazach.
Źródło: Władysław Zieleśkiewicz, 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013
Najwięcej rozegranych meczów (stan na 30.01.2023)
|
Najwięcej zdobytych bramek (stan na 30.01.2023)
|
Kadra na Mistrzostwa Świata 2023.
Trener: Marcin Lijewski
Prowadzona przez Zygfryda Kuchtę męska kadra narodowa w 1982 r. po raz czwarty z rzędu zakwalifikowała się na igrzyska olimpijskie (Igrzyska Olimpijskie w Los Angeles), jednak na skutek wycofania się Polski z tej imprezy (presja polityczna ZSRR na państwa ówczesnego bloku socjalistycznego) nie dane im było wystąpić w turnieju olimpijskim. Jednym z ówczesnych kadrowiczów był Bogdan Wenta, dla którego od tego momentu udział w Igrzyskach stał się głównym celem kariery. Udało mu się tego dokonać dopiero 16 lat później w barwach Niemiec, oraz jako trenerowi prowadzącemu reprezentację Polski mężczyzn, 31 maja 2008 na turnieju kwalifikacyjnym we Wrocławiu.
Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw świata mają Marcin Lijewski i Mariusz Jurasik, którzy wystąpili we wszystkich 36 meczach podczas MŚ 2003, MŚ 2007, MŚ 2009 i MŚ 2011.
Najwięcej goli w finałach MŚ strzelił dla Polski Tomasz Tłuczyński (135 bramek), który wyprzedza Mariusza Jurasika (118 bramek), Karola Bieleckiego (113 bramek), Marcina Lijewskiego (106 bramek) i Jerzego Klempela (105 bramek).
Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw Europy mają Marcin Lijewski (26 meczów), Sławomir Szmal (25), Karol Bielecki (23) oraz Mariusz Jurasik, Patryk Kuchczyński i Bartosz Jurecki (po 20). Najlepsi strzelcy to z kolei Karol Bielecki (113 bramek), Mariusz Jurasik (69), Marcin Lijewski (68), Grzegorz Tkaczyk (65) i Bartosz Jurecki (59).
Jerzy Klempel był królem strzelców Mistrzostw Świata 1978 (wraz z Węgrem Peterem Kovacsem strzelili po 47 bramek) oraz turnieju Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (44 bramki).
1 lutego 2007 półfinałowy mecz Mistrzostw Świata 2007 Polska – Dania (36:33) oglądał w hali Color Line Arena w Hamburgu komplet 13 050 osób. To rekord w całej historii MŚ jeśli chodzi o frekwencję na spotkaniu bez udziału gospodarzy danego turnieju.