Emblemat reprezentacji | |||
Przydomek |
Dżwarosnebi (ჯვაროსნები) (Krzyżowcy) | ||
---|---|---|---|
Związek |
Sakartwelos Pechburtis Pederacia (საქართველოს ფეხბურთის ფედერაცია) | ||
Sponsor techniczny | |||
Trener |
Willy Sagnol | ||
Asystent trenera | |||
Skrót FIFA |
GEO | ||
Ranking FIFA | |||
Miejsce w rankingu Elo |
91. (10 lipca 2016) (1461 pkt.) | ||
Zawodnicy | |||
Najwięcej występów |
Lewan Kobiaszwili (100) | ||
Najwięcej bramek |
Szota Arweladze (26) | ||
| |||
Mecze | |||
Pierwszy mecz Gruzja 2:2 Litwa (Tbilisi, Gruzja; 27 maja 1990) | |||
Najwyższe zwycięstwo Gruzja 8:0 Tajlandia (Tbilisi, Gruzja; 12 października 2023) | |||
Najwyższa porażka Gruzja 1:7 Hiszpania (Tbilisi, Gruzja; 8 września 2023) | |||
Strona internetowa | |||
|
Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej mężczyzn – drużyna, która reprezentuje Gruzję w piłce nożnej mężczyzn. Swój pierwszy mecz rozegrała w 1990, kiedy była jeszcze częścią Związku Radzieckiego. Od 1992 roku należy do FIFA i UEFA. Dotychczas tylko raz awansowała do finałów Mistrzostw Europy - w roku 2024. Swoje mecze domowe reprezentacja rozgrywa głównie na stadionie stadion im. Borisa Paiczadze.
Wielu Gruzinów grało w reprezentacji Związku Radzieckiego. W 1960 roku w pierwszych mistrzostwach Europy, wygranych przez Sborną, uczestniczyli Giwi Czocheli i Micheil Meschi z Dinama Tbilisi oraz Slawa Metreweli z Torpeda Moskwa. W drugiej połowie lat 60. w bramce drużyny ZSRR słynnego Lwa Jaszyna zastępował Anzor Kawazaszwili (Torpedo Moskwa). W tym czasie gwiazdą radzieckiej piłki był obrońca Dinama Tbilisi Murtaz Churcilawa. Zdobył w nią wicemistrzostwo Europy w 1972 roku, brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich 1972 i IV miejsce na Mundialu 1966. W obronie Sbornej często grywał z klubowym kolegą – Rewazem Dzodzuaszwilim. Ich następcą w linii defensywnej zarówno w reprezentacji, jak i w Dinamie był Aleksandre Cziwadze. Churcilawa i Cziwadze to jedyni Gruzini, którzy nosili opaskę kapitana w drużynie narodowej ZSRR.
W 1981 roku najlepszy klub gruziński Dinamo Tbilisi triumfował w finale Pucharu Zdobywców Pucharów. W tamtej drużynie, obok Cziwadzego, występowały także inne piłkarskie indywidualności – obrońca Tengiz Sulakwelidze, rozgrywający Dawit Kipiani, strzelec decydującego o zwycięstwie gola Witalij Daraselia i napastnicy Ramaz Szengelia oraz Władimir Gucajew.
W występującej na Euro 1992 w miejsce drużyny radzieckiej reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw grali obrońcy Kachaber Cchadadze i, pochodzący z Abchazji, Achrik Cwejba. Cwejba zaliczył później kilka gier w barwach Rosji.
9 kwietnia 1991 roku Gruzja ogłosiła niepodległość. Jej piłkarska reprezentacja walkę o udział w międzynarodowym turnieju rozpoczęła od eliminacji do Euro 1996. W grupie eliminacyjnej Gruzini zajęli trzecie miejsce. Kolejne eliminacje reprezentacja przegrywała z kretesem, kończąc najczęściej na ostatnim lub przedostatnim miejscu w grupie.
W eliminacjach do Euro 2024 po pokonaniu w barażach Luksemburga i Grecji, reprezentacja awansowała na turniej finałowy, czyniąc Euro 2024 pierwszym turniejem międzynarodowym w którym reprezentacja będzie uczestniczyć.
Od sierpnia 2008 roku selekcjonerem kadry był Héctor Cúper. Argentyńczyk nie był pierwszym zagranicznym trenerem reprezentacji. Przed nim pracowali z nią Holender Johan Boskamp, Chorwat Ivo Šušak, Francuz Alain Giresse i Niemiec Klaus Toppmöller. Po Héctorze Raúlu Cuperze gruzińską ekipę prowadzili m.in. Temur Kecbaia, Kachaber Cchadadze i Vladimír Weiss. Obecnie kadrę prowadził Willy Sagnol.
W 1998 roku z inicjatywy gazety sportowej Sarbieli przeprowadzony został plebiscyt, którego celem było wyłonienie: najlepszego piłkarza, trenera oraz jedenastki gruzińskiego futbolu w XX wieku. Zwycięzcami plebiscytu zostali: Micheil Meschi (piłkarz) i Nodar Achalkaci (trener). W składzie „Drużyny Marzeń” znaleźli się: Sergo Kotrikadze (bramkarz), Rewaz Dzodzuaszwili, Aleksandre Cziwadze, Murtaz Churcilawa, Giwi Czocheli (obrońcy), Witalij Daraselia, Awtandil Gogoberidze, Dawit Kipiani (pomocnicy), Slawa Metreweli, Boris Paiczadze, Micheil Meschi (napastnicy).
Igrzyska olimpijskie
|
Mistrzostwa świata
|
Mistrzostwa Europy
|
Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Najwięcej występów w kadrze
Aktualizacja: 25 lutego 2014 |
Najwięcej goli w kadrze
Aktualizacja: 29 maja 2012 |
Reprezentacje |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Rozgrywki ligowe |
| ||||
Rozgrywki pucharowe |
| ||||
Rozgrywki młodzieżowe |
| ||||
Nagrody i wyróżnienia | |||||
Pozostałe |
kobiety | |
---|---|
mężczyźni |
|