W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Radíkovice, temat, który wzbudził zainteresowanie i ciekawość ludzi z różnych dziedzin. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje, jakie ma na nasze codzienne życie, Radíkovice to temat, który zasługuje na szczegółową analizę. Idąc tym tropem, zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję w czasie i różne perspektywy, które istnieją wokół niego. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu osobą, która chce dowiedzieć się więcej na ten temat, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego przeglądu Radíkovice.
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Burmistrz |
Ing. Zdeněk Hepner | ||||
Powierzchnia |
3,83 km² | ||||
Wysokość |
255 m n.p.m. | ||||
Populacja (1.1.2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
503 27 | ||||
Tablice rejestracyjne |
H (także stare HK) | ||||
Położenie na mapie kraju hradeckiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Czech ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Radíkovice – czeska wieś, położona w powiecie Hradec Králové, przy Potoku Radostovskim i przy drodze z Hradca Kralowe do Nechanic.
Miejscowość ta pierwotnie należała do dobra Hořice, ale w 1365 r. się odłączyli Svatomír i Hynek z Hořic od ojca swego Jakusza. Potem wieś często zmieniała właścicieli i w 1465 r. zakupił ją Martin Bořek z Hrádku, ojciec rodu Radíkovskich z Hrádku. W miejscowej twierdzy mieszkał w latach 1505–1514 jeszcze jego potomek Martin, ale twierdza wkrótce opustoszała i w 1528 r., gdy bracia Petr i Hamza ze Zábědovic sprzedali wieś miastu Hradec Králové, już nie istniała.
Potem wieś pozostała przy posiadłości ziemskiej Boharyně, i to aż do 1578 r., kiedy ją pozyskał jako oddzielną część Jan Jestřibský z Rysemburka. Nowi właściciele wybudowali nową twierdzę, która jest po raz pierwszy wzmiankowana w 1578 r., i w ich rękach pozostała do 1623 r. Potem była majątkiem Alžběty Vchynskiej z Krajku i jej syna Jana Oktaviana z Vchynic, który Radíkovice w 1644 r. scedował Jetřichu Myškowi ze Žlunic, który zmarł 23 września 1680 i miejsce jego objęli synowie Ferdinand Rudolf, Jindřich Šťastný i Vácslav Jetřich. Ich potomkowie podupadli i wieś odebrał ród Kaiseršteinów, który ją w wieku XVIII przyłączył do miejscowości Stěžery, a miejscowy pałac pozostawił kolejom losu i później go rozebrał.