Radawa (gmina)

W tym artykule zagłębimy się w temat Radawa (gmina), badając jego różne aspekty i istotne aspekty. Radawa (gmina) to szeroki i zróżnicowany temat, który wzbudził zainteresowanie i uwagę wielu ludzi na całym świecie. Poprzez analizę i refleksję postaramy się rzucić światło na różne punkty widzenia i perspektywy związane z Radawa (gmina), aby zapewnić kompletną i wzbogacającą wizję. Podobnie omówimy historyczną ewolucję Radawa (gmina), jej znaczenie dzisiaj i możliwe implikacje na przyszłość. Dołącz do nas w tej ekscytującej eksploracji Radawa (gmina) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania!

Radawa
gmina wiejska
1934–1954[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

1934–39: lwowskie
1945–54: rzeszowskie

Powiat

1934–39: jarosławski
1945–54: jarosławski

Siedziba

Radawa

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

5

brak współrzędnych

Radawa – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19341954[2] w woj. lwowskim i rzeszowskim (dzisiejsze woj. podkarpackie). Siedzibą władz gminy była Radawa.

Gmina zbiorowa Radawa została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie jarosławskim w woj. lwowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Cetula, Czerwona Wola, Mołodycz, Radawa, Surmaczówka i Zaradawa[3]. Po wojnie gmina znalazła się w powiecie jarosławskim w nowo utworzonym woj. rzeszowskim. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 5 gromad: Cetula, Mołodycz, Radawa, Surmaczówka i Zaradawa i nie była wówczas gminą samodzielną (była administrowana przez gminę Wiązownica)[4].

Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[5]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[6].

Przypisy

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 646
  4. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  5. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  6. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312