Port Charcot
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Port Charcot. Dzisiaj zbadamy jego pochodzenie, ewolucję i różne zastosowania. Port Charcot jest tematem zainteresowania od dawna i wywołał debaty, badania i odkrycia, które miały wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy, jak Port Charcot wpłynął na kulturę, naukę, technologię i codzienne życie ludzi. Dodatkowo zbadamy obecne trendy związane z Port Charcot i jak mogą one wpłynąć na przyszłość naszego społeczeństwa. Od jego wpływu na historię po znaczenie we współczesnym świecie, Port Charcot w dalszym ciągu jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem, dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie jego znaczenia i roli, jaką odgrywa w naszym życiu.
.jpg) Port Charcot (2009) | |
| Terytorium | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 65°04′S 64°00′W/-65,066667 -64,000000
| |
Port Charcot – niewielka zatoka po północnej stronie Booth Island w Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego, tworząca naturalny port.
Nazwa
Zatoka została nazwana na cześć francuskiego lekarza neurologa Jeana-Martina Charcota (1825–1893), ojca Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936), odkrywcy obiektu[1].
Geografia
Port Charcot – naturalny port – szeroka na 2,4 km zatoka po północnej stronie Booth Island w Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego[2]. Booth Island ma kształt litery „Y” a Port Charcot leży na północno-zachodnim ramieniu „Y”[2]. W jej północnej części znajduje się mała zatoczka Français Cove osłonięta dwiema małymi przybrzeżnymi skalistymi wysepkami[2].
Nad zatoką odnotowano występowanie śmiałka antarktycznego, wielu gatunków mchów i porostów, m.in. złotorosty, jaskrawce i brodawnice, oraz glonów – Prasiola crispa[2].
Na rejonie zatoki gniazdują: pingwiny białookie, białobrewe i maskowe, rybitwy antarktyczne, leucocarbo, mewy południowe, wydrzyki antarktyczne, pochwodzioby żółtodziobe i oceanniki żółtopłetwe[2]. Na brzegach spotkać mozna foki Weddella, kotiki i lamparty morskie[2].
Historia
Zatoka została odkryta w 1904 roku przez ekspedycję francuską pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936), która spędziła tu zimę[3].
Usypano tu kamienny kopiec, na którym zamontowano drewnianą kolumnę i tabliczkę z imionami członków ekspedycji Charcota, którzy zimowali na wyspie[4]. Kopiec znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (ang. Historic Sites and Monuments in Antarctica, HSM), objętych ochroną na mocy Układu Antarktycznego ze względu na wartość historyczną, dokumentującą odkrycia i badania Antarktyki[5]. Zatoka jest celem turystycznym[2].
-
Port Charcot – panorama -
-
Przypisy
- ↑ SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓.
- ↑ a b c d e f g Secretariat of the Antarctic Treaty – Visitor Site Guidelines 34. ↓.
- ↑ Riffenburgh 2007 ↓, s. 420.
- ↑ Secretariat of the Antarctic Treaty – HSM 28 ↓.
- ↑ Secretariat of the Antarctic Treaty 2013 ↓.
Bibliografia
- Charcot, Port (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- HSM 28: Charcot's cairn 1904. Secretariat of the Antarctic Treaty . . (ang.).
- List of Historic Sites and Monuments approved by the ATCM (2013). Secretariat of the Antarctic Treaty, 2013. . (ang.).
- Riffenburgh, Beau: Encyclopedia of the Antarctic. Taylor & Francis, 2007. ISBN 978-0-415-97024-2. . (ang.).
- Visitor Site Guidelines 34. Port Charcot, Booth Island. Secretariat of the Antarctic Treaty. . (ang.).