Booth Island
W tym artykule przeanalizujemy i zgłębimy temat Booth Island. Przez lata Booth Island był przedmiotem badań i zainteresowań wielu osób z różnych dziedzin. Od psychologii po astronomię, poprzez historię, literaturę i socjologię, Booth Island jest powracającym i aktualnym tematem. W tym artykule naszym celem jest zbadanie różnych aspektów Booth Island, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Będziemy analizować jego wpływ na kulturę, naukę, sztukę i życie codzienne, starając się głęboko i całkowicie zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
 Booth Island (2011) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Akwen | |
| Najwyższy punkt |
980 m n.p.m. |
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 65°05′S 64°01′W/-65,083333 -64,016667
| |
.jpg)
Booth Island[1] – wyspa w północno-wschodniej części Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego.
Na wyspie znajduje się kamienny kopiec, na którym zamontowano drewnianą kolumnę i tabliczkę z imionami członków ekspedycji francuska pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936), która zimowała tu w 1904 roku. Kopiec znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (ang. Historic Sites and Monuments in Antarctica, HSM), objętych ochroną na mocy Układu Antarktycznego ze względu na wartość historyczną, dokumentującą odkrycia i badania Antarktyki.
Nazwa
Wyspa nazwana przez Deutsche Polar-Schifffahrts-Gesellschaft prawdopodobnie na cześć Oskara Bootha lub Stanleya Bootha (lub obu), członków Hamburskiego Towarzystwa Geograficznego[1].
Nazwana przez Belgijską Wyprawę Antarktyczną w 1898 roku Île Wandel na cześć Carla Fredericka Wandla (1843–1930), duńskiego badacza Arktyki i hydrografa, który wspierał wyprawę[1].
W 1949 roku zatwierdzono nazwę Booth Island[1].
Geografia
Wyspa w północno-wschodniej części Wilhelm Archipelago[2] u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego, oddzielona od Graham Coast przez Lemaire Channel[1]. Ma kształt litery „Y” a jej najwyższym wzniesieniem jest Wandel Peak (980 m)[2], który został zdobyty w 2010 roku przez ekspedycję francuską: Mathieu Cortiala, Lionela Daudeta i Patricka Wagnona[3].
Na Booth Island odnotowano występowanie grzybów z rodziny kruszownicowatych (Umbilicariaceae) – Umbilicaria antarctica i Umbilicaria kappenii[4].
Wyspa jest jednym z niewielu miejsc w rejonie Półwyspu Antarktycznego, gdzie występują trzy gatunki pingwinów – pingwin białooki, pingwin białobrewy i pingwin maskowy[5].
Historia
Booth Island została odkryta w styczniu 1874 roku przez niemiecką ekspedycję antarktyczną (1873–1874) pod dowództwem Eduarda Dallmanna (1830–1896)[1].
W 1904 roku po północnej stronie wyspy w niewielkiej zatoce Port Charcot zimowała ekspedycja francuska pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936)[6]. Usypano tu kamienny kopiec, na którym zamontowano drewnianą kolumnę i tabliczkę z imionami członków ekspedycji Charcota, którzy zimowali na wyspie[7]. Kopiec znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (ang. Historic Sites and Monuments in Antarctica, HSM), objętych ochroną na mocy Układu Antarktycznego ze względu na wartość historyczną, dokumentującą odkrycia i badania Antarktyki[8].
W latach 1956–1957 wyspa została sfotografowana z powietrza przez Falkland Islands and Dependencies Aerial Survey Expedition (FIDASE)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓.
- ↑ a b SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and United States Gazetteer ↓.
- ↑ Gildea 2010 ↓.
- ↑ Krzewicka, Parnikoza i Ivanets et al. 2024 ↓.
- ↑ Lonely Planet 2017 ↓.
- ↑ Riffenburgh 2007 ↓, s. 420.
- ↑ Secretariat of the Antarctic Treaty – HSM 28 ↓.
- ↑ Secretariat of the Antarctic Treaty 2013 ↓.
Bibliografia
- Booth Island (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Booth Island (United States Gazetteer ). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Gildea, Damien: Mt. Foster, Mt. Parry, Savoia, False Cape Renard, Wandel Peak, Mt. Statham, Lars Christensen Peak Antarctica, Antarctic Peninsula. The American Alpine Club . 2010. . (ang.).
- HSM 28: Charcot's cairn 1904. Secretariat of the Antarctic Treaty . . (ang.).
- Krzewicka, B., Parnikoza, I., Ivanets, V. et al.. Diversity and distribution of the lichen genus Umbilicaria in the Argentine Islands–Kyiv Peninsula region, the maritime Antarctic. „Sci Rep”. 17310 (14), 2024. DOI: 10.1038/s41598-024-65806-7. (ang.).
- List of Historic Sites and Monuments approved by the ATCM (2013). Secretariat of the Antarctic Treaty, 2013. . (ang.).
- Lonely Planet Antarctica. Lonely Planet, 2017. ISBN 978-1-78701-149-6. .
- Riffenburgh, Beau: Encyclopedia of the Antarctic. Taylor & Francis, 2007. ISBN 978-0-415-97024-2. . (ang.).