W dzisiejszym świecie Pogroszyn (gromada) to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych sferach społeczeństwa. Wraz ze wzrostem znaczenia Pogroszyn (gromada) w życiu codziennym, konieczne jest zrozumienie jego implikacji i konsekwencji, aby skutecznie sobie z nim poradzić. W tym artykule zbadamy różne aspekty Pogroszyn (gromada), analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując perspektywy, które przyczyniają się do wzbogacania wiedzy na ten temat. Od samego początku do dzisiejszej ewolucji Pogroszyn (gromada) pozostaje istotnym tematem, który zasługuje na naszą uwagę i refleksję.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat |
29–30 września 1954: radomski | ||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Pogroszyn – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Pogroszyn z siedzibą GRN w Pogroszynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie radomskim w województwie kieleckim, na mocy uchwały nr 13i/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Pogroszyn, Koryciska, Korzyce i Sulistrowice ze zniesionej gminy Wieniawa w powiecie radomskim, Omięcin ze zniesionej gminy Orońsko w powiecie radomskim oraz Zawonia ze zniesionej gminy Chlewiska w powiecie koneckim[6].
1 października 1954 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu szydłowieckiego w tymże województwie[7], gdzie ustalono dla niej 24 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
29 lutego 1956 z gromady Pogroszyn wyłączono kolonię Gozdków włączając ją do gromady Wysoka w tymże powiecie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].