W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z Podhajce (gmina), tematem, który przykuł uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Podhajce (gmina) wzbudził ciekawość i debatę, a jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach społeczeństwa. W trakcie pisania tego tekstu będziemy zagłębiać się w analizę i refleksję na temat Podhajce (gmina), zajmując się jego konsekwencjami, ewolucją w czasie i obecnym znaczeniem. W tym artykule staramy się zapewnić wszechstronne i wzbogacające spojrzenie na Podhajce (gmina), mając na celu umożliwienie czytelnikowi głębszego i bardziej szczegółowego zrozumienia tego niezwykle istotnego tematu.
gmina wiejska | |||
1941–1944[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Dystrykt | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
|
Gmina Podhajce – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy były Podhajce, które stanowiły odrębną gminę miejską.
Gmina Podhajce została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941, należących przed wojną do gmin Nowosiółka (w całości), Białokrynica[2] (częściowo), Siółko (częściowo) i Staremiasto (częściowo) w powiecie podhajeckim w woj. tarnopolskiem. Gmina weszła w skład powiatu brzeżańskiego (Kreishauptmannschaft Brzeżany), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: Beckersdorf, Białokiernica, Justynówka, Mużyłów, Nowosiółka, Popławy, Gniłowody (Hvardiiske), Telacze, Uhrynów, Wierzbów i Zahajce[3].
Po wojnie obszar gminy wszedł w struktury administracyjne ZSRR.