Podbuż

W tym artykule zajmiemy się tematem Podbuż, który był przedmiotem zainteresowania i dyskusji w różnych obszarach. Podbuż przyciągnął uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na swoje znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Na przestrzeni historii Podbuż odgrywał fundamentalną rolę w różnych aspektach, między innymi społecznym, kulturowym, technologicznym, politycznym i gospodarczym. W tym artykule zbadamy różne wymiary i perspektywy związane z Podbuż, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.

Podbuż
Ilustracja
Widok Podbuża
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Populacja (2019)
• liczba ludności


3352[1]

Nr kierunkowy

+380 3244

Kod pocztowy

82180

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Podbuż”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Podbuż”
Ziemia49°19′56″N 23°14′42″E/49,332222 23,245000
Multimedia w Wikimedia Commons

Podbuż (ukr. Підбуж) – osiedle typu miejskiego w rejonie drohobyckim obwodu lwowskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Podbuż w powiecie drohobyckim w województwie lwowskim.

W 1941 Ukraińska Policja Pomocnicza wywiozła wszystkich miejscowych Żydów do getta. W latach 1943 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 7 Polaków[2].

W Podbużu urodził się Józef Dietl – polski lekarz, polityk, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezydent Krakowa w latach 1866–1874.

Zabytki

  • Cerkiew pod wezwaniem Soboru św. Jana Chrzciciela z 1828 (w jurysdykcji Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Kijowskiego)[3]
  • Drewniana cerkiew Przemienienia Pańskiego z 1872[4]
  • Zespół budynków sądu grodzkiego zamieniony obecnie na magazyny domu starców
  • Stary cmentarz polski usytuowany na miejscowym wzgórzu ze zrujnowaną kaplicą grobową

Sprawiedliwi wśród Narodów Świata (Polacy ratujący Żydów w Podbużu)

  • Maria Kordasiewicz i jej córka Helena - ukrywały 6-osobową rodzinę Adolfa Szwinda, tytuł Sprawiedliwych przyznano im w 1989 roku[5]
  • rodzina Lechkich: Szczepan i Katarzyna oraz ich dzieci Ignacy, Anna, Maria (po mężu Piotrowska), Ludwika (po mężu Mazek), Stefania (po mężu Zaborowska) - ukrywali Annę i Janasa Zuckerbergów, ich córkę Zofię oraz Sabinę Tepper. Uznani za Sprawiedliwych w 2015 roku[6]
  • Tadeusz Słowik - ukrywał Jakuba Bauera, Charlottę Katz i Ryszarda Sochaczewskiego, tytuł Sprawiedliwego przyznano mu w 1986 roku[7]

Przypisy

  1. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.50
  2. ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 183, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  3. ↑ Храм Собору Іоана Хрестителя смт. Підбуж. Дрогобицько-Самбірська єпархія Української Православної Церкви Київського Патріархату. . . (ukr.).
  4. ↑ Перелік пам'яток архітектури місцевого значення Львівської області. . . (ukr.).
  5. ↑ Historia pomocy - Rodzina Kordasiewiczów. sprawiedliwi.org.pl. . (pol.).
  6. ↑ Lechki Szczepan & Katarzyna ; Son: Ignacy ; Daughter: Piotrowska Maria (Lechki); Daughter: Mazek Ludwika (Lechki); Daughter: Zaborowska Stefania (Lechki); Daughter: Anna. collections.yadvashem.org. . (ang.).
  7. ↑ Słowik Tadeusz. collections.yadvashem.org. . (ang.).

Linki zewnętrzne

Osiedla typu miejskiego obwodu lwowskiego