Piotr Szukalski

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Piotr Szukalski. Dzisiaj zbadamy jego pochodzenie, ewolucję i różne zastosowania. Piotr Szukalski jest tematem zainteresowania od dawna i wywołał debaty, badania i odkrycia, które miały wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy, jak Piotr Szukalski wpłynął na kulturę, naukę, technologię i codzienne życie ludzi. Dodatkowo zbadamy obecne trendy związane z Piotr Szukalski i jak mogą one wpłynąć na przyszłość naszego społeczeństwa. Od jego wpływu na historię po znaczenie we współczesnym świecie, Piotr Szukalski w dalszym ciągu jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem, dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie jego znaczenia i roli, jaką odgrywa w naszym życiu.

Piotr Szukalski
Ilustracja
Piotr Szukalski (2022)
Data urodzenia

14 czerwca 1969

doktor habilitowany, prof. UŁ
Specjalność: demografia
Alma Mater

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Doktorat

14 stycznia 2002 – ekonomia
Uniwersytet Łódzki; Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny

Habilitacja

12 maja 2014 – ekonomia
Uniwersytet Łódzki; Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny

Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej UŁ

Piotr Szukalski (ur. 14 czerwca 1969) – polski demograf i gerontolog, doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.

Życiorys

Ukończył studia z zakresu ekonomii i zarządzania na krakowskiej Akademii Ekonomicznej (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny). W 2002 r. doktoryzował się z ekonomii, specjalność demografia, na podstawie pracy Demograficzne uwarunkowania przepływów międzypokoleniowych (promotor: Jerzy Kowaleski)[1]. W 2014 r. habilitował się w UŁ, na podstawie rozprawy Solidarność pokoleń. Dylematy relacji międzypokoleniowych. Od 1 grudnia 1996 r. pracuje na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego; w Katedrze Socjologii Struktur i Zmian Społecznych[2] UŁ jest zatrudniony na stanowisku profesora.

Jego zainteresowania badawcze obejmują zagadnienia z pogranicza demografii, gerontologii społecznej i polityki społecznej. Przedmiotem jego badań są przede wszystkim: starzenie się ludności i konsekwencje tego procesu ze szczególnym uwzględnieniem długowieczności, depopulacja, przestrzenne zróżnicowanie procesów ludnościowych w Polsce, polityka ludnościowa, przemiany modelu rodziny polskiej oraz relacje międzypokoleniowe[3].

Jest autorem ponad 300 publikacji dotyczących przemian demograficznych i zagadnień z zakresu gerontologii[4], w tym ponad 100 artykułów publikowanych w czasopismach: „Polityka Społeczna”[5], „Studia Demograficzne”[6], „Gerontologia Polska”[7] i „Wiadomości Statystyczne”[8].

Jest członkiem:

  • Narodowej Rady Rozwoju[9] przy Prezydencie RP, w sekcji „Polityka społeczna, rodzina” (od 2016);
  • Rządowej Rady Ludnościowej[10] przy Prezesie Rady Ministrów RP (od 2017);
  • Rady ds. Polityki Senioralnej[11] przy Ministrze Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (od 2016);
  • Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”[12] Polskiej Akademii Nauk (od 2008);
  • Komitetu Nauk Demograficznych[13] Polskiej Akademii Nauk;
  • Naukowej Rady Statystycznej[14] przy Prezesie Głównego Urzędu Statystycznego.

Przypisy