W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Piet Dankert, temacie, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Ważne jest, aby zrozumieć znaczenie Piet Dankert w naszym życiu i wpływ, jaki może mieć na nasze codzienne życie. W tym artykule omówimy różne aspekty związane z Piet Dankert, od jego historii po obecne znaczenie. Przeanalizujemy także opinie ekspertów na ten temat i różne punkty widzenia, jakie istnieją w tej sprawie. Mamy nadzieję, że ten artykuł daje szerszy wgląd w Piet Dankert i pomaga zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Bez zbędnych ceregieli zacznijmy zagłębiać się w fascynujący świat Piet Dankert.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
8 stycznia 1934 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 czerwca 2003 |
Przewodniczący Parlamentu Europejskiego | |
Okres |
od 19 stycznia 1982 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Pieter (Piet) Dankert (ur. 8 stycznia 1934 w Stiens, zm. 21 czerwca 2003 w Perpignan[1]) – holenderski polityk i nauczyciel, poseł do Tweede Kamer, eurodeputowany, przewodniczący Parlamentu Europejskiego w latach 1982–1984.
Podjął nieukończone studia politologiczne na Universiteit van Amsterdam, później kształcił się w szkole dla nauczycieli. Pracował jako nauczyciel i w laburzystowskim instytucie Koos Vorrink Instituut, którym później przez kilka lat kierował. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Pracy. Od 1965 do 1971 był sekretarzem partii ds. międzynarodowych. Od 1986 do 1981 zasiadał w Tweede Kamer, niższej izbie Stanów Generalnych. Był m.in. członkiem komisji spraw zagranicznych oraz obrony[1].
W 1977 został posłem do Parlamentu Europejskiego. Po wprowadzeniu wyborów powszechnych uzyskiwał mandat w 1979, 1984 i 1989. Od stycznia 1982 do lipca 1984 pełnił funkcję przewodniczącego PE I kadencji[2]. Złożył mandat kilka miesięcy po wyborach w 1989 w związku z powołaniem na sekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych odpowiedzialnego za integrację europejską w gabinecie kierowanym przez Ruuda Lubbersa. Stanowisko to zajmował do 1994[1]. Od tegoż roku do 1999 ponownie był eurodeputowanym[2].
Odznaczony Orderem Oranje-Nassau klasy V (1980), III (1988) i II (1994)[1].