Peluga

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Peluga, badając jego najważniejsze i najgłębsze aspekty. Idąc tym tropem, przeanalizujemy jego wpływ w różnych kontekstach, od sfery osobistej po społeczną, w tym jego wpływ w sferze zawodowej i kulturalnej. Peluga to temat, który wzbudził dziś duże zainteresowanie, a dzięki tym badaniom postaramy się rzucić światło na jego liczne aspekty i znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Mamy nadzieję, że ta lektura wzbogaci i sprowokuje do głębokiej refleksji nad Peluga i jego znaczeniem w naszym życiu.

Peluga
Coregonus peled[1]
(Gmelin, 1789)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

łososiokształtne

Rodzina

łososiowate

Podrodzina

siejowate

Rodzaj

Coregonus

Gatunek

peluga

Synonimy
  • Coregonus rudolphianus Valenciennes, 1848
  • Coregonus syrok Valenciennes, 1848
  • Salmo clupeoides Pallas, 1814
  • Salmo cyprinoides Pallas, 1814
  • Salmo peled Gmelin, 1789
  • Salmo peled Walbaum, 1792
  • Salmo pelet Pallas, 1814
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka w Wikispecies

Peluga[3], peled[4], syrok[3] (Coregonus peled) – gatunek słodkowodnej, planktonożernej ryby łososiowatej z podrodziny siejowatych (Coregoninae).

Występowanie

Jeziora i rzeki północnej Europy i północnej Azji. Występują zarówno formy osiadłe jak i wędrowne. Zasiedla jeziora, na tarło wędruje na krótkie dystanse w górę przyległych rzek. Nie wstępuje do mórz.

W Polsce introdukowana celowo w 1966 roku[5]. Obecnie liczna w północnej części kraju. Po introdukcji stwierdzono, że w polskich jeziorach krzyżuje się z europejskimi formami Coregonus lavaretus[6].

Taksonomia

Coregonus peled obejmuje cztery grupy populacji, które mogą zostać uznane za odrębne gatunki. Populacja szwedzka obecnie uznawana jest za Coregonus pallasii. Ustalenie, która z populacji jest właściwym Coregonus peled wymaga dalszych badań.

Opis

Zwykle dorasta do długości 60–70 cm, osiąga masę ciała do 5 kg. Posiada od 45 do 69 wyrostków filtracyjnych na pierwszym łuku skrzelowym. Grzbiet, głowa i płetwy pelugi mają ciemny kolor, natomiast boki i brzuch są jasne. Na całym ciele mogą występować ciemne plamki. Po bokach oraz na płetwie grzbietowej występują duże plamy.

Ochrona

Wymiar ochronny nie ma
Okres ochronny 15.X – 31.XII

Znaczenie gospodarcze

Poławiana gospodarczo i w wędkarstwie.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Coregonus peled, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Coregonus peled, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ a b G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  4. ↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
  5. ↑ A. Witkowski, J. Grabowska. The non-indigenous freshwater fishes of Poland: Threats for native ichthyofauna and consequence for fishery: A review. „Acta Ichthyologica et Piscatoria”. 42 (2), s. 77–87, 2012. DOI: 10.3750/AIP2011.42.2.01. (ang.). 
  6. ↑ Luczynski, M., Falkowski, S., Vuorinen, J., Jankun, M.. Genetic identification of European whitefish (Coregonus lavaretus), peled (C. peled) and their hybrids in spawning stocks of ten Polish lakes. „Pol. Arch. Hydrobiol.”. 39, s. 571–577, 1992. (ang.). 

Bibliografia