Paweł Paczkowski

W tym artykule zbadamy Paweł Paczkowski z różnych perspektyw, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Paweł Paczkowski to temat/element/osoba, który przykuł uwagę różnych sektorów, wywołując debatę i refleksję na temat jego dzisiejszego znaczenia. W tym artykule przeanalizujemy kluczowe aspekty związane z Paweł Paczkowski, podkreślając jego wpływ w różnych obszarach i jego przyszłe prognozy. Poprzez szczegółową i krytyczną analizę będziemy starali się zagłębić w złożoność Paweł Paczkowski, zapewniając czytelnikowi pełną i wielowymiarową wizję tematu. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć prawdziwą istotę Paweł Paczkowski i jego wpływ na nasze współczesne społeczeństwo!

Paweł Paczkowski
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1993
Świecie

Wzrost

192 cm

Pozycja

prawy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

Motor Zaporoże

Numer w klubie

22

Kariera juniorska
Lata Klub
Siódemka Świecie
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2014 Wisła Płock
2014–2015 → Dunkerque HGL (wyp.)
2015–2017 → Vive Kielce
2017–2019 → Motor Zaporoże (wyp.)
2019–2020 → Veszprém (wyp.)
2020–2022 → Meshkov Brest (wyp.)
2022– → Vive Kielce
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–  Polska 34 (75)
  1. ↑ Aktualne na: 18 lutego 2021.

Paweł Paczkowski (ur. 14 czerwca 1993 w Świeciu[1]) – polski piłkarz ręczny, prawy rozgrywający, od 2017 zawodnik Motoru Zaporoże, do którego jest wypożyczony z Vive Kielce. Reprezentant Polski, uczestnik mistrzostw świata, zwycięzca Ligi Mistrzów.

Kariera klubowa

Wychowanek Siódemki Świecie, następnie gracz Wisły Płock, z którą zdobył mistrzostwo Polski (2011). W sezonie 2011/2012 zadebiutował w Lidze Mistrzów (dwie pierwsze bramki w tych rozgrywkach zdobył w przegranym meczu z HSV Hamburg (26:30) w listopadzie 2011). W ciągu trzech sezonów rzucił w barwach płockiego zespołu 28 goli w europejskich pucharach (14 w LM i 14 w Pucharze EHF)[1]. Będąc zawodnikiem Wisły doznał dwóch kontuzji, które wykluczyły go z gry na ponad rok (uraz ręki w kwietniu 2013[2] i uszkodzenie kolana w październiku 2013[3]).

W 2014 podpisał trzyletni kontrakt z Vive Kielce[4]. W tym samym roku został wypożyczony do Dunkerque HGL[5]. We francuskiej ekstraklasie rozegrał 10 meczów i zdobył 11 goli[6], ponadto zagrał w siedmiu spotkaniach Ligi Mistrzów, w których rzucił sześć bramek[1]. Pod koniec 2014 zerwał więzadła w kolanie, co uniemożliwiło mu występy w 2015. Do gry powrócił w drugiej części sezonu 2015/2016, w którym zdobył wraz z Vive mistrzostwo Polski oraz wygrał Ligę Mistrzów (rzucił pięć goli w trzech meczach fazy grupowej). W sezonie 2016/2017 rzucił w Superlidze 84 bramki w 24 spotkaniach[7] i został wybrany najlepszym bocznym rozgrywającym ligi[8]. Ponadto rozegrał w Lidze Mistrzów 15 meczów i zdobył 27 goli[1]. W marcu 2017 przedłużył kontrakt z kieleckim klubem o dwa lata, zaś w lipcu 2017 podpisał nową umowę obowiązującą do końca czerwca 2021. Latem 2017 został wypożyczony na dwa lata do ukraińskiego Motoru Zaporoże[9]. W sezonie 2017/2018 zdobył z nim mistrzostwo Ukrainy, Puchar Ukrainy i Superpuchar Ukrainy. Ponadto rozegrał 12 meczów w Lidze Mistrzów, w których rzucił 29 bramek[1]. W marcu 2019 na jednym z treningów zerwał więzadło, co wykluczyło go z gry na kilka następnych miesięcy[10].

W lipcu 2019 zostanie zawodnikiem węgierskiego Veszprém, do którego zostanie wypożyczony z Vive na jeden sezon z opcją przedłużenia o rok[11].

Kariera reprezentacyjna

W 2010 uczestniczył w mistrzostwach Europy U-18 w Czarnogórze, w których rozegrał siedem meczów i zdobył 51 goli, zajmując 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców turnieju[12]. W 2011 wziął udział w otwartych mistrzostwach Europy U-19 w Szwecji. W 2012 wystąpił w mistrzostwach Europy U-20 w Turcji, w których rzucił 32 gole[13].

W reprezentacji Polski zadebiutował 17 czerwca 2012 w wygranym meczu z Litwą (26:22), w którym zdobył jedną bramkę[14]. Znalazł się w szerokiej kadrze na mistrzostwa świata w Hiszpanii (2013)[15]; na turniej ostatecznie nie pojechał. W 2017 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji, podczas których zdobył 21 bramek[16].

Sukcesy

Wisła Płock
Vive Kielce
Motor Zaporoże
  • Mistrzostwo Ukrainy: 2017/2018
  • Puchar Ukrainy: 2017/2018
  • Superpuchar Ukrainy: 2017
Indywidualne

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Paweł Paczkowski. eurohandball.com. . . (ang.).
  2. ↑ Kamil Kołsut: Paweł Paczkowski nie zagra do końca sezonu!. sportowefakty.wp.pl, 13 kwietnia 2013. .
  3. ↑ Sławomir Bromboszcz: Paweł Paczkowski przejdzie artroskopię kolana. sportowefakty.wp.pl, 10 października 2013. .
  4. ↑ Kamil Kołsut: Oficjalnie: Paweł Paczkowski zawodnikiem Vive Targów Kielce. sportowefakty.wp.pl, 28 maja 2014. .
  5. ↑ Paweł Nowakowski: Oficjalnie: Paweł Paczkowski wypożyczony do Dunkerque HB!. sportowefakty.wp.pl, 6 lipca 2014. .
  6. ↑ Paweł Paczkowski. lnh.fr. . (fr.).
  7. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2016/2017. zprp.pl. .
  8. ↑ a b Marcin Górczyński: Dziewięciu wspaniałych. Oto laureaci gali PGNiG Superligi. sportowefakty.wp.pl, 29 maja 2017. .
  9. ↑ Marcin Górczyński: Paweł Paczkowski dłużej zawodnikiem Vive Tauronu Kielce. Nowa umowa rozgrywającego. sportowefakty.wp.pl, 25 lipca 2017. .
  10. ↑ Bartek Choinkowski: Wieczny pechowiec. Paweł Paczkowski zerwał więzadło w kolanie. sportowefakty.wp.pl, 28 marca 2019. .
  11. ↑ MarcinGórczyński: Oficjalnie: Paweł Paczkowski w europejskim gigancie. Reprezentant Polski zagra w Telekomie Veszprem. sportowefakty.wp.pl, 2 stycznia 2019. .
  12. ↑ a b Raport z mistrzostw Europy U-18 w Czarnogórze 2010. eurohandball.com. . (ang.).
  13. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Turcji 2012. eurohandball.com. . (ang.).
  14. ↑ Polacy zagrają w finałach MŚ 2013!. zprp.pl, 17 czerwca 2012. .
  15. ↑ Poznaliśmy „28” na MŚ Hiszpania 2013. zprp.pl, 13 grudnia 2012. .
  16. ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. . (ang.).
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski U-18 na Mistrzostwach Europy U-18 w Piłce Ręcznej 2010

Skład reprezentacji Polski U-20 na Mistrzostwach Europy U-20 w Piłce Ręcznej 2012

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2017