Partia Niepodległości Zjednoczonego Królestwa

Partia Niepodległości Zjednoczonego Królestwa

United Kingdom Independence Party

Państwo	Wielka Brytania
Skrót	UKIP
Data założenia	1993
Ideologia polityczna	Liberalizm klasyczny, narodowy konserwatyzm, eurosceptycyzm, konserwatyzm społeczny
Poglądy gospodarcze	kapitalizm, Taczeryzm
Członkostwo międzynarodowe	Europejskie Przymierze Ruchów Krytycznych Wobec Unii Europejskiej
Grupa w Parlamencie Europejskim	Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej
Młodzieżówka	Młoda Niepodległość
Obecni eurodeputowani	0
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Partia Niepodległości Zjednoczonego Królestwa (ang. United Kingdom Independence Party, UKIP) - założona w 1993 konserwatywna partia polityczna, której podstawowym celem jest wyprowadzenie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Liderem partii jest Henry Bolton^[1].

Partia Niepodległości jest ugrupowaniem eurosceptycznym. Jej liderzy krytykują Unię Europejską za niedemokratyczne procedury wyboru władzy i stanowienia prawa (przede wszystkim brak krajowych referendów w sprawie ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego)^[2], interwencjonizm gospodarczy, euronacjonalizm i dążenie do stworzenia federacyjnego państwa obejmujące wszystkich członków UE^[3]. W programie partii istotne są elementy klasycznego liberalizmu i libertarianizmu:

• silne poparcie dla demokracji, swobód obywatelskich i wolności słowa,
• znaczne ograniczenie biurokracji,
• radykalna obniżka podatków,
• obrona prawa do samostanowienia,
• sprzeciw wobec zakazu palenia,
• wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej,
• większa autonomia władz lokalnych,
• sprzeciw wobec kontroli społeczeństwa przez państwo,
• obrona tradycji kraju i jego narodu ("Civic Nationalism"),
• sprzeciw wobec represjonowaniu wyznań przez UE jako zagrożenie dla wolności wyznań.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 UKIP uzyskała 16,1% głosów i 12 mandatów (w poprzedniej kadencji miała je 3 przy 7% poparciu). Kampania UKIP koncentrowała się na hasłach wyprowadzenia swego kraju z Unii, sprzeciwu wobec „federalnej” konstytucji, zaostrzenia polityki imigracyjnej oraz zamknięcia dla obywateli nowych państw UE brytyjskiego rynku pracy. Partia uzyskała poparcie gwiazd kultury masowej: aktorkę Joan Collins i kandydującego z jej list byłego prezentera telewizyjnego Roberta Kilroy-Silka.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 UKIP uzyskała 16,5%, przegrywając tylko z również eurosceptyczną Partią Konserwatywną, a wyprzedzając m.in. Partię Pracy, Liberalnych Demokratów i Brytyjską Partię Narodową. UKIP uzyskała o 0,4% więcej głosów niż w poprzednich wyborach i zdobyła 13 mandatów (wzrost o 1). Głównymi tematami przedwyborczej kampanii było zablokowanie ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego, zwracanie uwagi społeczeństwa na odchodzenie od demokratycznych standardów sprawowania władzy przez wiodące frakcje w Parlamencie Europejskim (brak referendów w sprawie Traktatu Lizbońskiego w większość krajów i nierespektowanie wyniku referendum w Irlandii) a także wskazywanie na bardzo wysokie koszty członkostwa w Unii Europejskiej.

UKIP wygrała wybory do PE w 2014 zdobywając 26,6% głosów. W 2016 r. partia była najważniejszym ugrupowaniem wzywającym do głosowania w referendum za opuszczeniem przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej. Po sukcesie w referendum z funkcji przewodniczącego ustąpił dotychczasowy lider, Nigel Farage, a zastąpiła go Diane James, która jednak zrezygnowała po kilkunastu dniach^[4].

W wyborach do PE w 2019 partia uzyskała 3,3%, nie zdobywając żadnego mandatu. Tak niski wynik spowodowany był powstaniem nowej partii Nigela Farage'a Brexit Party, która przejęła większość wyborców UKIP^[5].

• Nigel Farage
• Paul Nuttall
• English Defence League

• Oficjalna witryna UKIP