Parkoszewo
W tym artykule zbadamy fascynującą historię Parkoszewo, tematu, który przykuł uwagę naukowców, naukowców i entuzjastów. Na przestrzeni lat Parkoszewo odegrał kluczową rolę w społeczeństwie, wpływając na znaczące zmiany w sposobie, w jaki żyjemy i rozumiemy otaczający nas świat. Od skromnych początków po obecny wpływ Parkoszewo pozostawił niezatarty ślad w historii, a w tym artykule zagłębimy się w jego złożoną i ekscytującą narrację. Mamy nadzieję rzucić światło na ten temat i zaoferować naszym czytelnikom kompleksowe spojrzenie na tę kwestię poprzez szczegółową analizę i dogłębne spojrzenie na wiele jej aspektów.
| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
116[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NBA |
| SIMC |
0470929 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego  | |
 54°20′30″N 20°51′21″E/54,341667 20,855833[1]
| |
Parkoszewo (do 1945 r. niem. Perkau) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
W pobliżu wsi znajduje się wzniesienie nazywane dawniej Pienasselberg i uważane było za pozostałość po grodzisku Prusów.
Historia
Szkoła we wsi powstała już w XVIII w. W 1889 r. Parkoszewo było majątkiem szlacheckim, który wraz z folwarkiem Gajek obejmował 613 ha ziemi. W wieku XIX i na początku wieku XX majątek był w posiadaniu rodziny von Bannasch (wywodzącej się ze szlachty kaszubskiej Banasiów). W 1935 r. w tutejszej szkle zatrudnionych było dwóch nauczycieli i uczyło się 95 uczniów. W 1939 r. we wsi mieszkało 613 osób.
Po II wojnie światowej, z budynków o wartości zabytkowej, we wsi zachowała się kuźnia i stajnia. W 1949 r. przeniesiono dzieci ze szkoły w Parkoszewie do szkoły w Gulkajmach. W 1983 r. w Parkoszewie był PGR. We wsi było 12 domów ze 160 mieszkańcami oraz punkt biblioteczny, świetlica i klub.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 97363
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych , Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 918 .
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1