Park Narodowy Majan Charod
Park Narodowy Majan Charod to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od momentu powstania wzbudziła bezprecedensowe zainteresowanie i wywołała debaty we wszystkich obszarach. W miarę ewolucji udało mu się przekroczyć granice i wpłynąć na sposób, w jaki ludzie myślą, działają i odnoszą się do siebie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Park Narodowy Majan Charod i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, a także możliwe konsekwencje, jakie może mieć w przyszłości.
 Grób Jehoszua Chankina | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Siedziba | |
| Data utworzenia |
13 czerwca 1968 |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°33′02″N 35°21′25″E/32,550556 35,356944
| |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Majan Charod (hebr. גן לאומי מעיין חרוד; ang. Ma‘ayan Harod National Park) – park narodowy położony w Dolinie Charod u podnóża Wzgórz Gilboa na północy Izraela.
Położenie
Park narodowy Majan Charod jest położony na wysokości od 25 metrów p.p.m. do 50 metrów n.p.m. w południowo-zachodniej części Doliny Charod, na północy Izraela. Teren parku obejmuje źródła rzeki Charod, które są położone na zboczach Wzgórz Gilboa. Wznosi się tutaj szczyt Ma’ale Nurit (131 m n.p.m.). Teren położony na północ i wschód od parku jest płaski, a rzeka Charod spływa w kierunku wschodnim do depresji Doliny Jordanu. W bezpośrednim sąsiedztwie parku znajduje się wieś Gidona.
Historia
Źródła rzeki Charod są wspomniane w Biblii, jako miejsce w którym obozował Gedeon przed bitwą z Madianitami. Według tradycji Gedeon zatrzymał się wraz ze swoimi wojownikami u źródeł strumienia wypływającego z jaskini położonej na zboczach góry. Poprosił ich, aby napili się wody ze strumienia. Następnie pozostawił przy sobie 300 wojowników, z którymi przystąpił do bitwy zakończonej zwycięstwem Izraela[a].
W średniowieczu doszło tutaj do bitwy między krzyżowcami a muzułmanami, a w 1260 roku do bitwy pod Ajn Dżalut między muzułmanami a Mongołami[1].
Po I wojnie światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, który w 1921 roku utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Umożliwiło to rozwój osadnictwa żydowskiego w Palestynie. W latach 20. XX wieku żydowskie organizacje syjonistyczne zaczęły wykupywać grunty w Dolinie Charod. W działalności tej zasłynął Jehoszua Chankin. Gdy w 1945 roku zmarł, jego grobowiec wzniesiono właśnie tutaj[2]. W 1949 roku blisko źródeł Charod założono moszaw Gidona, przekształcony później w wieś komunalną o tej samej nazwie.
Park narodowy
Park narodowy utworzono w dniu 13 czerwca 1968 roku dla ochrony źródeł strumienia Charod oraz uczczenia historii osadnictwa żydowskiego w tym rejonie. Zajmuje on powierzchnię 1135,91 hektarów[3]. Strumień Charod wypływa z „Jaskini Gedeona” i spływa do doliny trawiastymi zboczami. U podnóża wzgórz zbudowano duży basen kąpielowy, wokół którego rośnie bujna roślinność[4].
Na zboczu powyżej źródeł znajduje się grobowiec Jehoszua Chankina i jego żony. W ich dawnym domu urządzono Muzeum Chankina, w którym można zapoznać się z historią osadnictwa żydowskiego w rejonie. Sprzed muzeum rozciąga się panorama na dolinę[5].
Turystyka
Czas zwiedzania parku wynosi około 1 godziny. Czysta źródlana woda sprawia, że tutejszy basen jest popularnym miejscem wypoczynku i kąpieli, zwłaszcza podczas upalnych letnich dni. Wokół urządzono tereny rekreacyjne ze stołami piknikowymi, placami zabaw i boiskami sportowymi. Istnieje możliwość wynajęcia pokoi noclegowych na terenie parku. W tutejszym amfiteatrze organizowane są koncerty[6]. Park jest dogodnym punktem wyjściowym do pieszych wędrówek po Wzgórzach Gilboa. Ze szczytu góry Har Sza’ul (302 m n.p.m.) rozciąga się rozległa panorama na całą okolicę. Wzgórza Gilboa są popularnym miejscem uprawiania paralotniarstwa[7].
Uwagi
- ↑ Zobacz: Księga Sędziów 7,1-8: „(1) Wstał więc o świcie Jerubbaal, czyli Gedeon, wraz z całym zgromadzonym ludem i rozbił obóz u źródeł Charod. Obozowisko Madianitów leżało na północ od pagórka More w dolinie. (2) Pan rzekł do Gedeona: Zbyt liczny jest lud przy tobie, abym w jego ręce wydał Madianitów, gdyż Izrael mógłby przywłaszczyć sobie chwałę z pominięciem Mnie i mówić: Moja ręka wybawiła mnie. (3) Wobec tego tak wołaj do uszu ludu: Ten, który się boi i drży, niech zawróci ku górze Gilead i chroni się. Tak więc odeszło z ludu dwadzieścia dwa tysiące, a pozostało dziesięć tysięcy. (4) Rzekł Pan do Gedeona: Jeszcze zbyt liczny jest lud. Zaprowadź go nad wodę, gdzie ci go wypróbuję. Będzie tak: o którym powiem: Ten pójdzie z tobą! - on pójdzie z tobą. O którym zaś powiem: Ten nie pójdzie z tobą! - on nie pójdzie. (5) Zaprowadził więc lud nad wodę, a Pan rzekł do Gedeona: Wszystkich, którzy będą wodę chłeptać językiem, podobnie jak pies, pozostawisz po jednej stronie, a tych wszystkich, którzy przy piciu uklękną, pozostawisz po drugiej stronie. (6) Liczba tych, którzy chłeptali z ręki podnoszonej do ust, wynosiła trzystu mężów. Wszyscy inni pijąc zginali kolana. (7) Rzekł wówczas Pan do Gedeona: Przy pomocy tych trzystu mężów, którzy chłeptali wodę językiem, wybawię was i w ręce twoje wydam Madianitów. Wszyscy inni mężowie niech wracają do siebie. (8) Lud wziął ze sobą żywność i rogi, a Gedeon odesłał mężów izraelskich, każdego do swego namiotu, z wyjątkiem owych trzystu mężów. A obóz Madianitów znajdował się w dolinie poniżej jego stanowiska.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy
- ↑ Majan Charod. Bet Alon . . (hebr.).
- ↑ Yehoshua Hankin. Jewish Virtual Library. . (ang.).
- ↑ Ma‘ayan Harod National Park. INature . . (hebr.).
- ↑ Ma‘ayan Harod National Park. Israel Nature and Parks Authority . . . (hebr.).
- ↑ Gideon’s Cave - Ma’ayan Harod. Jewish Virtual Library. . . (ang.).
- ↑ Ma'ayan Harod Hostel. The Israel Youth Hostel Association . . . (ang.).
- ↑ Opisy z mapy Amudanan
Linki zewnętrzne
- Mapa okolic parku. Amudanan . . (hebr.).