W tym artykule zbadamy ekscytujący świat Parivara i wszystkie otaczające go aspekty. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zagłębimy się w dogłębną analizę tego bardzo istotnego tematu. Na podstawie ostatnich badań, wywiadów z ekspertami i konkretnych przykładów zagłębimy się w różne wymiary tego zjawiska, aby zrozumieć jego wpływ na społeczeństwo. Parivara od lat jest przedmiotem zainteresowania i badań, dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie jego znaczenia w obecnym kontekście. Od jego wpływu na kulturę popularną po znaczenie w nauce – zajmiemy się wszystkimi aspektami, które sprawiają, że Parivara jest tematem wartym szczegółowego zbadania. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i nauki!
Parivara (pāḷi) – jest trzecią i ostatnią księgą Vinaya Pitaka Kanonu theravady. Zawiera podsumowanie i liczne analizy różnych reguł opisywanych w pierwszych dwóch księgach Vinaya Pitaka - Suttavibhanga i Khandhaka. Jej zapisy mają głównie cel dydaktyczny. Jako że Parivara zawiera długą listę nauczycieli z Cejlonu, nawet therawadyjscy fundamentaliści uznają, że - przynajmniej w jej obecnej formie - musi pochodzić z późniejszego okresu. Naukowcy datują ją podobnie. Niektórzy przyjmują nawet, że może być starsza niż Czwarty Sobór Buddyjski na Cejlonie, który odbył się w ostatnim stuleciu przed naszą erą. To na tym właśnie Soborze spisano Kanon Palijski, przekazywany wcześniej ustnie.
Rozdziały Parivary
Parivara zawiera 19 rozdziałów:
- Katechizmy na temat reguł postępowania dla mnichów (pāḷi: Patimokkha).
- Również katechizmy, ale dotyczące reguł dla mniszek.
- Wierszowane omówienie przyczyn postępowania. Czyny pochodzą zawsze z ciała, mowy, lub zarówno z ciała jak i mowy. We wszystkich trzech wypadkach mogą powstawać intencjonalnie lub nieintencjonalnie, co daje razem sześć przyczyn. Ten rozdział podaje, które z sześciu przyczyn związane są kolejno ze wszystkimi regułami Patimokkha - zarówno tych dla mnichów, jak i dla mniszek.
- Zawiera dwie części:
- Zawiera powtórzenia na temat typów przypadków prawnych dotyczących łamania mnisich reguł.
- Opisuje, które reguły dotyczące prowadzenia dysput powinny być stosowane w przypadkach prawnych.
- Kwestie dotyczące Khandhaki (pāḷi: Khandhaka)
- Listy uporządkowane numerycznie (por. Anguttara Nikaya; pāḷi: Aṅguttaranikāya)
- Zawiera dwie części:
- Recytacja Patimokkhy
- Druga część uzasadnia reguły postępowania (pāḷi: Patimokkha).
- Zbiór strof.
- Dotyczy przypadków prawnych
- Dodatkowy zbiór strof (zawierających głównie słowa dezaprobaty)
- Słowa dezaprobaty w stosunku do różnych kwestii.
- Mniejszy zbiór na temat dysput.
- Większy zbiór na temat dysput.
- Kathina (pāḷi: Kaṭhina), czyli proces szycia mnisich szat.
- Tu Upali zadaje Buddzie pytania. Odpowiedzi Buddy składają się z pięciu części.
- Inny rozdział na temat przyczyn postępowania (patrz. rozdział 3)
- Drugi (sic) zbiór strof.
- "Wyciskające pot z czoła strofy". Zbiór zagadek; nie zawiera odpowiedzi. Być może miał to być zestaw "pytań egzaminacyjnych".
- Zawiera pięć części:
- Działania formalne sangi
- Uzasadnienia reguł postępowania (pāḷi: Patimokkha)
- Ustanowienie reguł Patimokkha
- Co zostało ustanowione
- Dziewięć klasyfikacji
Tłumaczenie Parivary na język angielski
- The Book of the Discipline, tłum. I. B. Horner, tom VI, 1966, Pali Text Society[1], Lancaster
Przypisy
Zobacz też