Pałeczka zapalenia płuc

W tym artykule temat Pałeczka zapalenia płuc zostanie omówiony z perspektywy multidyscyplinarnej, badając jego implikacje w różnych obszarach życia codziennego. Przeanalizowany zostanie wpływ, jaki Pałeczka zapalenia płuc wywarł na społeczeństwo, a także możliwe konsekwencje, jakie może mieć w przyszłości. Poprzez wyczerpujący przegląd literatury specjalistycznej będziemy starali się przedstawić wszechstronną i aktualną wizję tego tematu, aby zachęcić do refleksji i debaty na jego temat. Zaprezentowane zostaną różne podejścia i opinie ekspertów, a także konkretne przykłady ilustrujące dzisiejsze znaczenie i zakres Pałeczka zapalenia płuc. Celem tego artykułu jest przedstawienie pełnego i wzbogacającego przeglądu Pałeczka zapalenia płuc, dając czytelnikom narzędzia niezbędne do jego pełnego zrozumienia.

Pałeczka zapalenia płuc
Ilustracja
Śluzowy wygląd kolonii na agarze MacConkeya
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

proteobakterie

Klasa

Gammaproteobacterie

Rząd

Enterobacteriales

Rodzina

Enterobacteriaceae

Rodzaj

Klebsiella

Gatunek

Klebsiella pneumoniae

Nazwa systematyczna
Klebsiella pneumoniae
(Schroeter 1886)
Trevisan 1887
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałeczka zapalenia płuc (Klebsiella pneumoniae, dawniej nazywana pałeczką Friedländera[1]) – otoczkowa, nieprzetrwalnikująca, bezrzęskowa bakteria Gram ujemna o dużej zjadliwości. Została opisana po raz pierwszy przez Friedländera w 1883 roku[2]. Wchodzi w skład bioty fizjologicznej skóry, jamy ustnej i jelit[3]. Jest przyczyną około 8% zakażeń szpitalnych.

Fizjologia i profil biochemiczny

Pałeczki Klebsiella pneumoniae wytwarzają ureazę, fermentują laktozę, glukozę; potrafią wykorzystać kwas malonowy i cytrynian sodu jako źródło węgla. Hodowla odbywa się na agarze zwykłym, agarze z krwią oraz podłożu MacConkeya. Śluzowy wygląd kolonii w trakcie hodowli pozwala na kwalifikację do prawidłowego rodzaju, dalsza identyfikacja wymaga testów biochemicznych[2]. Mikroskopowo przyjmują wygląd pałeczek.

Chorobotwórczość

Pałeczka zapalenia płuc występuje bardzo często w drogach oddechowych i przewodzie pokarmowym u pacjentów przebywających w szpitalu (u 1–6% zdrowych osób i u około 20% hospitalizowanych)[4]. Może spowodować zapalenie płuc z wykrztuszaniem gęstej, podbarwionej krwią, lepkiej plwociny[5], zakażenia w obrębie przewodu pokarmowego, kości, stawów lub układu moczowego, przy czym zakażenie tego ostatniego prowadzi czasami do sepsy. U noworodków jest ponadto czynnikiem etiologicznym zapalenia opon mózgowych.

Leczenie i oporność na antybiotyki

Bakteria posiada wrodzoną oporność na antybiotyki z grupy penicylin związaną z wytwarzaniem penicylinazy, przy czym także penicyliny z inhibitorem wykazują niezadowalającą aktywność. Część szczepów – w Polsce jest to około 60% – wytwarza enzym rozkładający antybiotyki o szerokim spektrum substratowym (ESβL), który wyklucza stosowanie cefalosporyn wszystkich generacji. Pierwsze szczepy oporne wyizolowano w 1983, a ich selekcja jest jednym z negatywnych skutków stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania. Część pałeczek jest ponadto oporna na aminoglikozydy. W 1996 po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych opisano szczepy Klebsiella pneumoniae produkujące karbapenemazy[6].

Aktywność zachowują: kolistyna, kotrimoksazol i fluorochinolony.

Przypisy

  1. ↑ Franciszek Kokot, Choroby Wewnętrzne, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, s. 152, ISBN 83-200-1551-0.
  2. ↑ a b Podstawy mikrobiologii lekarskiej : podręcznik dla studentów. Leon Jabłoński (red.). Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1979, s. 265–269. ISBN 83-200-0181-1.
  3. ↑ Kenneth J. Ryan, C. L. Ray, John C. Sherris: Sherris medical microbiology: an introduction to infectious diseases. New York: McGraw-Hill, 2004. ISBN 0-8385-8529-9.
  4. ↑ Mikrobiologia lekarska. Maria Lucyna Zaremba i Jerzy Borowski. Wydawnictwo PZWL, wydanie III (dodruk). ISBN 83-200-2896-5. Strona 207
  5. ↑ Gabriel Virella, Mikrobiologia i choroby zakaźne, Paweł S Berezowicz (tłum.), Piotr Bogumił Heczko (red.), Wrocław: Urban & Partner, 2000, s. 181, ISBN 83-85842-59-4, OCLC 749874380.
  6. ↑ K. Tegmark Wisell, S. Haeggman, L. Gezelius, O. Thompson i inni. Identification of Klebsiella pneumoniae carbapenemase in Sweden. „Euro Surveill”. 12 (12), s. E071220.3, 2007. PMID: 18179763. 

Bibliografia

  • Danuta Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna. Wyd. IV. Bielsko-Biała: -Medica Press, 2008, s. 326–327. ISBN 978-83-7522-013-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.