100 m | |
---|---|
200 m | |
400 m | |
800 m | |
1500 m |
W dzisiejszym świecie Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 – 1500 m stylem dowolnym mężczyzn stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ogółem społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na historię, kulturę popularną, znaczenie w nauce czy z innego powodu, Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 – 1500 m stylem dowolnym mężczyzn nadal jest tematem, który przyciąga uwagę i ciekawość ludzi. Z tego powodu konieczne jest pełne zbadanie i zrozumienie wszystkich aspektów związanych z Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 – 1500 m stylem dowolnym mężczyzn, aby docenić jego prawdziwą wartość i znaczenie w bieżącym kontekście. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 – 1500 m stylem dowolnym mężczyzn, badając jego historię, rozwój, wpływ i znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972 | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Termin |
3 września 1972 (eliminacje) | ||
Liczba ekip |
27 | ||
Liczba sportowców |
43 | ||
Obiekt rozgrywek | |||
![]() |
|||
![]() |
|||
![]() |
1500 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XX Igrzysk Olimpijskich w Monachium. Eliminacje odbyły się 3 września, a finał 4 września 1972 roku.
Tytuł mistrza olimpijskiego obronił Amerykanin Mike Burton, który czasem 15:52,58 pobił rekord świata. Srebrny medal wywalczył Australijczyk Graham Windeatt (15:58,48). Na najniższym stopniu stanął reprezentant Stanów Zjednoczonych, Doug Northway, uzyskawszy czas 16:09,25.
Dzień wcześniej, w eliminacjach, rekord olimpijski poprawiali kolejno Niemiec Hans Fassnacht i Australijczyk Graham Windeatt, który na igrzyskach olimpijskich jako pierwszy pływak w historii pokonał dystans 1500 m stylem dowolnym poniżej 16 minut. Rekordzista świata Rick DeMont zakwalifikował się do finału z piątym rezultatem, ale został zdyskwalifikowany po wykryciu u niego dopingu[1].
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Zawodnik | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | ![]() |
15:52,91 | ![]() |
6 sierpnia 1972 | [2] |
Rekord olimpijski | ![]() |
16:38,9 | ![]() |
26 października 1968 | [3] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Zawodnik | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
3 września | wyścig eliminacyjny 1 | ![]() |
16:34,63 | ![]() |
3 września | wyścig eliminacyjny 2 | ![]() |
15:59,63 | ![]() |
4 września | finał | ![]() |
15:52,58 | ![]() |
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
![]() |
Mike Burton | ![]() |
15:52,58 | ![]() |
![]() |
Graham Windeatt | ![]() |
15:58,48 | |
![]() |
Doug Northway | ![]() |
16:09,25 | |
4. | Bengt Gingsjö | ![]() |
16:16,01 | |
5. | Graham White | ![]() |
16:17,22 | |
6. | Mark Treffers | ![]() |
16:18,84 | |
7. | Brad Cooper | ![]() |
16:30,49 | |
8. | Guillermo García | ![]() |
16:36,03 |