Okręty podwodne typu Karp
Obecnie Okręty podwodne typu Karp to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Z biegiem czasu wzbudziła zainteresowanie dużej liczby osób ze względu na swój wpływ na różne obszary życia codziennego. Od momentu pojawienia się Okręty podwodne typu Karp wywołał debatę, refleksję, a nawet kontrowersje, co doprowadziło do tego, że dziś poświęca się mu większą uwagę. Biorąc pod uwagę znaczenie, jakie nabyło, ważne jest, aby głębiej zagłębić się w analizę Okręty podwodne typu Karp, zrozumieć jej implikacje i poszukać możliwych rozwiązań. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy ten temat, aby lepiej zrozumieć jego zakres i różne perspektywy, które go otaczają.
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Konstruktor | |
| Stocznia | |
| Zbudowane |
3 |
| Użytkownicy | |
| Służba w latach |
1907–1919 |
| Uzbrojenie: | |
| rosyjskie: 1 wyrzutnia torpedowa 450mm, 2 wyrzutnie 450 mm wyrzutnie Drzewieckiego, 3 torpedy Kobben: 3 × 180 mm (2 dziób, 1 rufa). 4 torpedy | |
| Załoga |
28 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
207 ton |
| • w zanurzeniu |
235 ton |
| Długość |
39,6 metra |
| Szerokość |
2,7 metra |
| Napęd: | |
| 2 silniki Körting spalające naftę (Kobben: Körting Diesel) 2 silniki elektryczne 2 wały napędowe | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni |
1250 Mm @ 9 węzłów powierzchnia, 50 Mm @ 6,5 węzłów zanurzenie |
Okręty podwodne typu Karp – typ trzech rosyjskich okrętów podwodnych z okresu sprzed I wojny światowej, skonstruowanych w Niemczech. Były to zoptymalizowane do pływania nawodnego dwukadłubowe okręty zaprojektowane przez D’Equevilley-Montjustina. Projekt stanowił daleko idące odstępstwo od konstrukcji eksperymentalnego „Forelle”, tego samego konstruktora, i w dużym stopniu korzystał z danych otrzymanych przez stocznię Friedrich Krupp Germaniawerft podczas nieudanych negocjacji licencyjnych z Simonem Lakem, dotyczących konstrukcji amerykańskiego wynalazcy. Jednostki te wyposażone były w wewnętrzne zbiorniki balastowe oraz zbiorniki kompensacyjne po obu końcach okrętu oraz stery głębokości na dziobie i rufie. Trzy okręty tego typu zostały wybudowane w Germaniawerft na zamówienie marynarki wojennej Imperium Rosyjskiego, w związku z wojną rosyjsko-japońską. Po wybudowaniu w 1908 roku zostały jednak przetransportowane pociągiem do Odessy nad Morzem Czarnym. W nocy 11 czerwca (29 maja wg starego kalendarza) 1909 roku, pancernik „Rostisław” przypadkowo staranował i zatopił „Kambalę” (20 ofiar)[1]. Dwie pozostałe jednostki, „Karp” i „Karas'”, zostały przetransportowane do Sewastopola w maju 1917 roku, po czym samozatopione 26 kwietnia 1919 roku.
W oparciu o ten projekt, Germaniawerft wybudowała ulepszoną jednostkę „Kobben”, która została sprzedana Norwegii, gdzie w roku 1913 przyjęła oznaczenie A-1. Okręt służył głównie do celów szkoleniowych i został sprzedany na złom w roku 1933.
Przypisy
- ↑ R.M. Mielnikow: Eskadriennyj bronienosjec Rostisław (1893-1920). Sankt Petersburg: M.A. Leonow, 2006, seria: Korabli i Srażenija. ISBN 5-90223-634-7, s. 25–26 (ros.).
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 90. ISBN 1-85109-563-2.
