Odznaka Lilii
Obecnie Odznaka Lilii to temat, który zyskał duże znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Znaczenie Odznaka Lilii znalazło odzwierciedlenie w różnych obszarach życia codziennego, od polityki po technologię, w tym kulturę i edukację. Odznaka Lilii przyciągnął uwagę zarówno ekspertów, jak i laików, wywołując dogłębne dyskusje, badania i analizy. W tym artykule zbadamy wpływ Odznaka Lilii i jego implikacje na przyszłość, a także opinie i perspektywy różnych ekspertów w tym temacie. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką Odznaka Lilii odgrywa w dzisiejszym społeczeństwie i jak może wpłynąć na nasze życie w perspektywie krótko- i długoterminowej.
 Awers różnych odmian odznaki, dwie dolne to wersje nieoficjalne | |
 Baretka / wstążka | |
 Baretka / agrafa | |
| Ustanowiono |
1814 |
|---|---|
| Wycofano |
1831 |
Odznaka Lilii (fr. Décoration du Lys) – odznaczenie francuskie, nadawane w latach 1814–1830.
Historia
5 kwietnia 1814 roku Napoleon I po serii klęsk militarnych został zmuszony do abdykacji, 3 maja, po prawie dwudziestopięcioletnim wygnaniu, Burbonowie Ludwik XVIII i jego brat hrabia d'Artois powrócili triumfalnie do Paryża. Po rozpadzie reżymu napoleońskiego porządek w stolicy utrzymywała Gwardia Narodowa, która na powitanie Burbonów wymieniła na nakryciach głowy kokardy w barwach republikańsko-napoleońskiej Tricolore na białe kokardy burbońskie. Już parę dni przedtem, 24 kwietnia, hrabia d'Artois ustanowił medal Lilii, nadany prawie wszystkim członkom Gwardii Narodowej w Paryżu "jako nagroda za utrzymanie bezpieczeństwa i porządku w stolicy". W sytuacji powstałej po abdykacji Napoleona Burbonowie nie ufali dawnej cesarskiej armii i woleli polegać na lojalności Gwardii Narodowej. 9 maja król Ludwik XVIII zatwierdził odznaczenie i zezwolił na nadawanie go gwardzistom narodowym w całej Francji pod warunkiem złożenia przysięgi "Przysięgam wierność Bogu i królowi, na zawsze" (Je jure fidélité à Dieu et au Roi pour toujours). Ta jednoklasowa odznaka była właściwie medalem. Zabronione przez Napoleona w czasie jego 100 dni, odznaczenie zostało przywrócone przez Ludwika XVIII w roku 1816 jako "odznaka za wierność" (Décoration de la Fidélité). Stopniowo prawo nadawania odznaczenia uzyskiwały coraz szersze kręgi cywilnych i wojskowych urzędników państwowych – generałowie, ministrowie, prefekci i na koniec nawet merowie. Dopiero rozporządzenie Ludwika Filipa z 10 lutego 1831 położyło kres jego istnieniu.
Oznaki
Według pierwotnej ustawy z 1814 oznaką odznaczenia była srebrna lilia burbońska, noszona na piersi na białej wstążce. Wkrótce, już w maju 1814, dodano srebrną koronę królewską przypiętą do wstążki, oraz stworzono agrafę noszoną na ubraniu cywilnym, z ukoronowaną lilią otoczoną gałązkami oliwki. Paryska Gwardia Narodowa otrzymała własną wstążkę, białą z obustronnymi niebieskimi bordiurami. Od 1816 używano koronę jako zawieszkę medali i zezwolono gwardzistom nosić odznaczenia na wstążkach o barwach swych departamentów.
Oprócz tych oficjalnych dekoracji występuje wiele odmian prywatnych, np. biały krzyż maltański z portretem Ludwika XVIII lub Henryka IV w medalionie środkowym awersu i z liliami burbońskimi między ramionami czy złoty medal z burbońską lilią w środku. Takie "fantazje i kaprysy" były powodem memorandum kanclerza Legii Honorowej wystosowanego do króla, który w rozporządzeniu z 5 maja 1824 zabronił noszenia prywatnych odmian "OdznakI Lilii", dopuszczając jedynie pierwotną wersję ze srebrną lilijką zawieszoną na koronie królewskiej.
Bibliografia
- Gustav Adolph Ackermann, Ordensbuch..., Annaberg 1855, s. 213
- Wiesław Bończa-Tomaszewski, Kodeks orderowy..., Warszawa 1939, s. 364
| Rodzaj odznaczenia | |
|---|---|
| Elementy insygniów | |
| Formy zredukowane |
|
| Lista odznaczeń w | |
| Lista baretek w | |
| Prawo | |
| System odznaczeń w Polsce |
