ODAB-500P
W tym artykule przyjrzymy się ODAB-500P z unikalnej i szczegółowej perspektywy. ODAB-500P to ekscytujący temat, który wzbudził zainteresowanie wielu osób i słusznie. W tym tekście będziemy analizować wpływ, jaki ODAB-500P wywarł na różne obszary, a także jego dzisiejsze znaczenie. Zagłębiając się w jego historię i ewolucję, odkryjemy czynniki, które przyczyniły się do jego znaczenia oraz trendy, które ukształtowały jego rozwój. Dodatkowo zagłębimy się w różne punkty widzenia i opinie na temat ODAB-500P, zapewniając kompleksowe spojrzenie na ten intrygujący temat. Przygotuj się na zanurzenie się w pouczającą i wnikliwą podróż po ODAB-500P!
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
swobodnie opadająca |
| Przeznaczenie | |
| Dane techniczne | |
| Długość |
2278 mm |
| Średnica |
500 mm |
| Masa |
466 kg |
| Masa mat. wybuchowego |
145 kg |
ODAB-500P (ros. ОДАБ-500П) – radziecka bomba paliwowo-powietrzna wagomiaru 500 kg.
Historia
Pod koniec 70. WWS wprowadziły do uzbrojenia bombę paliwowo-powietrzną ODAB-500. Została ona użyta podczas wojny w Afganistanie, gdzie okazało się, że zastosowany materiał wybuchowy – tlenek etylenu pomimo swojej lotności często nie tworzy odpowiedniego obłoku powietrzno-gazowego i w rezultacie prawidłowo działa od 15 do 50% bomb. Dlatego podjęto prace nad nową generacją broni paliwowo-powietrznej, której przedstawicielem jest bomba ODAB-500P. Bomba zawiera w cienkościennym korpusie 145 kg piperylenu (1,3-pentadienu) i siedem ładunków stałego materiału wybuchowego (o łącznej masie 23 kg). Wybuch stałego materiału wybuchowego tworzy obłok paliwowo-powietrzny, którego wybuch jest inicjowany dodatkowym zapalnikiem. Dzięki zastosowaniu płynnego materiału wybuchowego skuteczność rażenia bomby jest prawie trzykrotnie wyższa, niż klasycznej bomby burzącej o tym samym wagomiarze.
Bibliografia
- Piotr Butowski: Lotnictwo wojskowe Rosji. Warszawa: Lampart, 1997, s. 99, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. T. 3 Suplement. ISBN 83-86776-28-5. OCLC 165941287.
- Jerzy Gruszczyński: Uzbrojenie lotnicze, wschód, PKL 3/93. Warszawa: Wydawnictwo Altair, 1993. ISSN 1230-2953.
- Tomasz Szulc. Nowe rosyjskie bomby lotnicze. „Nowa Technika Wojskowa”. 1998. Nr. 9. s. 40-44. ISSN 1230-1655.