W dzisiejszym świecie Nowe Kramsko (gromada) stał się powracającym i ważnym tematem w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na życie codzienne, znaczenie historyczne czy wpływ na rozwój nowych technologii, Nowe Kramsko (gromada) jest tematem, który nadal budzi zainteresowanie i debatę. Od czasów starożytnych do współczesności Nowe Kramsko (gromada) był przedmiotem badań i refleksji, generując szeroką gamę opinii i podejść. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Nowe Kramsko (gromada), analizując jego znaczenie i wpływ, jaki wywarł w różnych kontekstach. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Nowe Kramsko (gromada) w dzisiejszym społeczeństwie i w historii.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Nowe Kramsko – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Nowe Kramsko z siedzibą GRN w Nowym Kramsku utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie sulechowskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/23/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Nowe Kramsko, Stare Kramsko i Kolesin ze zniesionej gminy Babimost w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1972 do gromady Nowe Kramsko włączono tereny o powierzchni 2752 ha z miasta Babimost w tymże powiecie[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9].