Nils Östensson
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Nils Östensson, temat mający dziś ogromne znaczenie. Nils Östensson to koncepcja, która wywołała duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i rozbieżne perspektywy. W tym sensie istotne jest szczegółowe przeanalizowanie wszystkich aspektów związanych z Nils Östensson, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i wpływ. W tym artykule omówimy różne podejścia, badania i punkty widzenia, które pozwolą czytelnikowi uzyskać kompleksowy obraz Nils Östensson. Ponadto zbadamy jego ewolucję w czasie, a także jego wpływ w różnych kontekstach i sytuacjach. Prezentując dane, analizy i refleksje, staramy się zaoferować pełne i aktualne spojrzenie na Nils Östensson, aby przyczynić się do debaty i poszerzyć wiedzę na ten bardzo istotny temat.
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
29 kwietnia 1918 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 lipca 1949 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Nils Holger Östensson (ur. 29 kwietnia 1918 w Transtrand, zm. 24 lipca 1949 w Risberget) – szwedzki biegacz narciarski, dwukrotny medalista olimpijski.
Kariera
Igrzyska w Sankt Moritz w 1948 roku był pierwszymi i zarazem ostatnimi igrzyskami w jego karierze. Wspólnie z Martinem Lundströmem, Gunnarem Erikssonem i Nilsem Täppem zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Na tych samych igrzyskach wywalczył także srebrny medal w biegu na 18 km techniką klasyczną, przegrywając jedynie ze swoim rodakiem Martinem Lundströmem.
W 1941 roku wystartował na mistrzostwach świata w Cortina d'Ampezzo. Wraz z Carlem Pahlinem, Donaldem Johanssonem i Alfredem Dahlqvistem wywalczył srebrny medal w sztafecie 4 × 10 km. Na tych samych mistrzostwach razem z Wilhelmem Hjukströmem, Martinem Matsbo i Göstą Anderssonem triumfował w biegu patrolowym. Na konferencji we francuskim Pau w 1946 roku, FIS zadecydowała, że wyniki z mistrzostw w Cortina d'Ampezzo nie oficjalnie uznawane, gdyż liczba zawodników była zbyt mała.
W 1949 roku zwyciężył na dystansach 18 i 50 km podczas zawodów Holmenkollen ski festival. W tym samym roku zginął w wypadku motocyklowym w Norwegii.
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
2.
|
31 stycznia | 1948 |  Sankt Moritz
|
18 km stylem klasycznym | 1:13:50 h | +32 s |  Martin Lundström
|
1.
|
3 lutego | 1948 | Sankt Moritz
|
Sztafeta 4 × 10 km[1] | 2:20:16 h | - | - |
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. . (ang.).
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Nils Östensson, Nils Täpp, Gunnar Eriksson, Martin Lundström
|
