Nicolas Leblanc
W dzisiejszym świecie Nicolas Leblanc staje się coraz ważniejszy w różnych obszarach społeczeństwa. Zarówno w świecie pracy, jak i osobistym, Nicolas Leblanc wywarł znaczący wpływ, generując zmiany i transformacje w sposobie, w jaki współdziałamy z otoczeniem. Od momentu pojawienia się Nicolas Leblanc wywarł wpływ na sposób, w jaki podchodzimy do różnych problemów i wyzwań, przed i po, stając się istotnym elementem codziennego życia milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy fundamentalną rolę, jaką odgrywa Nicolas Leblanc w naszym życiu, analizując jego wpływ na codzienne aspekty i ogólnie na społeczeństwo.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
chemik, lekarz |
Nicolas Leblanc (ur. 6 grudnia 1742 w Ivoy-le-Pré, zm. 16 stycznia 1806 w Saint-Denis) – francuski chemik i lekarz.
W 1791 roku opracował pierwszą metodę otrzymywania sody (węglanu sodu) na skalę przemysłową (tzw. metoda Leblanca). Metoda Leblanca była używana do lat 70. XIX wieku, kiedy to została zastąpiona przez metodę Solvaya.
Życiorys
Leblanc skończył studia medyczne, otrzymał dyplom z chirurgii. Po studiach prowadził prywatną praktykę lekarską. Od około 1780 roku był osobistym lekarzem księcia Ludwika Burbona-Orleańskiego. W 1775 roku ożenił się, miał dzieci.
Leblanc wygrał konkurs Francuskiej Akademii Nauk na opracowanie metody otrzymywania węglanu sodu z chlorku sodu (soli kuchennej). Jego metoda okazała się prosta i tania. Z powodzeniem stosowana była przez okres stu lat. Jednak uczony nigdy nie otrzymał należnej mu nagrody. Nieprzechylny mu rząd rewolucyjnej Francji nie tylko odmówił mu wypłacenia nagrody, ale także skonfiskował jego patent i fabrykę sody. Zrujnowany finansowo zginął śmiercią samobójczą w 1806 roku.
Bibliografia
- Nicolas Leblanc, Encyclopædia Britannica (ang.).
- Encyklopedia PWN. T. 2. Warszawa: 1991, s. 285.