Nicolae Manolescu

Dziś Nicolae Manolescu to temat, który zyskał niepodważalne znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od Nicolae Manolescu ludzie debatowali nad jego wpływem na nasze życie, jego wpływem na różne aspekty kultury i jego rolą w ewolucji technologii. Zjawisko to powoduje coraz większe zainteresowanie różnymi dziedzinami, od polityki i ekonomii po psychologię i medycynę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Nicolae Manolescu i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, badając jego wpływ na społeczeństwo i jego potencjał zmiany sposobu, w jaki myślimy i działamy.

Nicolae Manolescu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1939
Râmnicu Vâlcea

Data i miejsce śmierci

23 marca 2024
Bukareszt

Zawód, zajęcie

krytyk literacki, pisarz

Alma Mater

Uniwersytet Bukareszteński

Stanowisko

senator (1992–1996)

Nicolae Manolescu (ur. 27 listopada 1939 w miejscowości Râmnicu Vâlcea jako Nicolae Apolzan[1], zm. 23 marca 2024 w Bukareszcie[2]) – rumuński krytyk literacki, pisarz, dyplomata i polityk, kandydat w wyborach prezydenckich.

Życiorys

W 1953, gdy jego rodzice byli aresztowani z przyczyn politycznych, został adoptowany przez dziadka, otrzymując nazwisko Manolescu. W 1956 ukończył szkołę średnią w Sybinie, po czym rozpoczął studia filologiczne na Uniwersytecie Bukareszteńskim. W trakcie nauki represjonowany, usunięty z uczelni, ostatecznie w 1962 obronił magisterium. W 1974 uzyskał stopień naukowy doktora. Zawodowo pozostawał związany z macierzystą uczelnią jako wykładowca akademicki. Podjął też pracę w magazynie literackim „România Literară”, którego w 1990 został redaktorem naczelnym[1].

Po przemianach politycznych Nicolae Manolescu zaangażował się w działalność polityczną. W 1991 założył i stanął na czele Partii Sojuszu Obywatelskiego[3]. W latach 1992–1996 był członkiem rumuńskiego Senatu z ramienia Rumuńskiej Konwencji Demokratycznej[4]. W 1996 kandydował w wyborach prezydenckich, otrzymując 0,7% głosów[5]. W 1998 dołączył ze swoim ugrupowaniem do Partii Narodowo-Liberalnej[3]. Do 2000 był członkiem władz PNL, później wycofał się z bieżącej polityki[1].

W 2005 wybrany na przewodniczącego rumuńskiego związku pisarzy, rok później objął funkcję ambasadora Rumunii przy UNESCO. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji poświęconych głównie historii rumuńskiej literatury, a także esejów i opracowań krytycznych. Wydał m.in. wznawianą pozycje Istoria critică a literaturii române[1].

Przypisy