Nedim Gürsel
W tym artykule przyjrzymy się Nedim Gürsel pod różnymi kątami i perspektywami. _Var1 to temat, który przyciągnął uwagę naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ na różne aspekty życia codziennego. W następnych kilku linijkach zbadamy implikacje Nedim Gürsel w społeczeństwie, jego ewolucję w czasie i przyszłe perspektywy związane z tym tematem. Od wpływu na kulturę popularną po implikacje w polityce globalnej, Nedim Gürsel wywołał bogatą debatę i rosnące zainteresowanie wśród osób pragnących zrozumieć jego znaczenie i zasięg.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Nedim Gürsel (ur. 5 kwietnia 1951 w Gaziantepie) – turecki pisarz.
Kariera
Karierę literacką rozpoczął w latach 60. od publikowania opowiadań w czasopismach[1]. W 1970 ukończył szkołę Galatasaray w Stambule, a w 1974 studia z zakresu współczesnej literatury francuskiej na paryskiej Sorbonie[2]. W 1979 obronił pracę doktorską z zakresu literatury porównawczej[1][2]. Jego rozprawa doktorska stanowiła porównanie twórczości Louisa Aragona i Nâzıma Hikmeta[1].
W 1976 opublikował zbiór opowiadań Lato bez końca, za który otrzymał nagrodę przyznawaną przez Turecką Akademię Literatury[1]. Po przewrocie wojskowym 1980 trybunał wojskowy uznał, że w swoich opowiadaniach Gürsel oczernia armię turecką. Mimo iż sąd odrzucił oskarżenia skierowane przeciwko pisarzowi, jego kolejne powieści nie ukazywały się w Turcji przez kilka lat. Gürsel wyjechał do Francji, gdzie uzyskał obywatelstwo francuskie i wykłada współczesną literaturę turecką na Sorbonie.
W 2004 został wyróżniony nagrodą Fernand Rouillon[3]. W 2008 Gürsel opublikował powieść Córki Allaha, której akcja rozgrywa się w VI w. Rok później inżynier Ali Emre Bukagjili skierował do sądu pozew przeciwko autorowi twierdząc, że obraza Mahometa, jego żon i Koranu stanowi zakazaną przez prawo obrazę religii i wzniecanie nienawiści na podłożu religijnym. Gürselowi groziła kara co najmniej roku więzienia, jednakże został uniewinniony[4]. Sam pisarz komentując sprawę stwierdził: „To jest powieść, a nie jest możliwe, by powieści popełniały zbrodnie”[5].
Dzieła
- 1975: Uzun Sürmüs Bir Yaz (Lato bez końca)
- 1976: Ilk Kadin (Pierwsza kobieta)
- 1986: Sevgilim Istanbul (Istambuł moja miłość)
- 1986: Son Tramvay (Ostatni tramwaj)
- 1991: Saint Nazaire Günlügü (Dziennik z Saint-Nazaire)
- 1995: Boğazkesen, Fatih’in Romanı (Zdobywca: rzecz o zdobyciu Konstantynopola)
- 1996: Balkanlara Dönüs (Powrót na Bałkany)
- 2008: Allah'in Kizlari (Córki Allaha)
Przypisy
- ↑ a b c d Nedim Gürsel. literaturfestival.com. . (ang.).
- ↑ a b Nedim Gürsel. turkishculture.org. . (ang.).
- ↑ Lauréats du Prix littéraire France-Turquie. comitefranceturquie.org. . (fr.).
- ↑ Sebnem Arsu: Turkish Court Acquits Author. nytimes.com, 2009-06-26. . (ang.).
- ↑ Turkish novelist on trial for "insulting religion" (SETimes.com) , setimes.com (ang.).