W dzisiejszym świecie Muzeum Technik Ceramicznych w Kole to bardzo istotny temat, który przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy kulturę popularną, Muzeum Technik Ceramicznych w Kole stał się stałym tematem rozmów i punktem analiz zarówno dla naukowców, ekspertów, jak i ciekawskich. Przez lata Muzeum Technik Ceramicznych w Kole ewoluował i wywołał głębokie debaty, a także ważne postępy, które wyznaczyły kamienie milowe w historii. W tym artykule postaramy się zbadać różne aspekty Muzeum Technik Ceramicznych w Kole i przeanalizować jego wpływ na nasze życie.
![]() Siedziba muzeum | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Kajki 44 |
Data założenia |
1975 |
Dyrektor |
Tomasz Nuszkiewicz |
Położenie na mapie Koła ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kolskiego ![]() | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() | |
Strona internetowa |
Muzeum Technik Ceramicznych w Kole – muzeum w Kole, w województwie wielkopolskim, założone w 1975 roku. Zajmuje się wyrobami fajansowymi i inną ceramiką oraz hi
Oprócz wystaw dotyczących ceramiki prezentuje też ekspozycje na temat historii miasta i inne. Siedziba mieści na terenie osiedla Stare Miasto.
Inicjatorem powstania muzeum był Czesław Freudenreich[1]. Pierwszy pomysł powstał w czasie II Rzeczypospolitej. W 1930 roku wystąpił on z pomysłem utworzenia w Kole placówki muzealnej w założonej w 1842 roku przez jego pradziadka Fabryce Fajansu i Majoliki. Z braku środków finansowych plan ten stał się jednak niemożliwy. Kolekcja wyrobów z porcelany, półporcelany, fajansu i majoliki przechowywana była w Izbie Pamiątek w Szkole Podstawowej nr 3, ale w okresie II wojny światowej rozproszyła się i zaginęła.
W 1948 roku w pałacu hr. Kreutzów w Kościelcu Urząd Wojewódzki w Poznaniu utworzył Muzeum Rejonowe w Kole z siedzibą w Kościelcu. Kierownikiem został Jan Szczepankiewicz. W muzeum gromadzono eksponaty przywożone z majątków ziemskich. W 1947 roku podjęto decyzję o likwidacji muzeum, a zbiory przeniesiono do Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu[1].
W 1972 roku powstał Dział do spraw Kultury Regionalnej, który gromadził zbiory do Izby Pamiątek Ziemi Kolskiej. Nadzór nad nim objęła mgr etnografii Jolanta Ruchlewicz-Oblizajek. Izba Pamiątek funkcjonowała w latach 1973–1975 w budynku Powiatowego Domu Kultury. Zajmowała się ona różnymi wystawami (obiektami epoki neolitu, srebrnymi monetami)[1].
Od 1975 roku działalność przeniesiono do lokalu przy ul. Kajki 44 i od tej pory zaczęło funkcjonować Muzeum w Kole. Jednak placówka nie utrzymała się sama. Stała się filią Muzeum Okręgowego w Koninie, a potem oddziałem tego Muzeum (1979)[1].
Muzeum Technik Ceramicznych w 1984 roku stało się samodzielną instytucją[1]. Od 2008 roku muzeum wydaje we współpracy z Miejskim Domem Kultury w Kole, Powiatową i Miejską Biblioteką Publiczną w Kole oraz Stowarzyszeniem Przyjaciół Miasta Koła n. Wartą pismo Rocznik Kolski[2].
W 2022 roku muzeum zostało odznaczone Medalem „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”[3].
Placówka zajmuje się również badaniami archeologicznymi. W 1983 roku przeprowadzono badania na terenie Koła i jego gminy[4]. W tym okresie dyrektorem muzeum był archeolog Jerzy Rybacki.
Odkryto stanowisko z epoki brązu i okresu rzymskiego[4]. Opracowywano materiał pozyskany z grodzisk stożkowych w Piekarach, z zamku kolskiego, ze Sławska i Uniejowa.
W latach 1985–1987 prowadzono wykopaliska w miejscowości Okoleniec. Pozyskane materiał umieszczono w muzeum. W 1985 i 1986 roku prowadzono badania przy kolskim ratuszu. Pozyskano ceramikę, wyroby ze skóry, kości zwierząt. Jednak badania zostały przerwane ze względu na zawalenie się wieży ratusza[4].
Muzeum na wystawie stałej eksponuje fajans z kolskiej fabryki rodziny Freudenreichów[5]. Wystawy czasowe prezentują różnorodną tematykę.
Po 1990 roku badania są głównie skierowane na historię Ziemi Kolskiej. Józef Stanisław Mujta rozpoczął prace w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i natrafił na 20 pergaminów i 2 dokumenty papierowe, dokumenty związane z królewszczyzną w Kole. Przetłumaczono z łaciny 7 pergaminów. W 1994 roku rozpoczęto prace nad badaniem wydarzeń z czasów II wojny światowej. Muzeum kontynuuje badania regionalistyczne wydając liczne publikacje o charakterze naukowym i popularnonaukowym[6].
Za swoją działalność, m.in. wydawniczą, było wielokrotnie nagradzane, m.in. w Konkursie na wydarzenie muzealne roku w Wielkopolsce IZABELLA (2006, 2007, 2010, 2012)[7]. Muzeum prowadzi aktywną działalność edukacyjną (konkurs wiedzy historycznej o mieście Kole, warsztaty zdobienia ceramiki, lekcje muzealne)[6]. Organizuje półkolonie letnie i zimowe dla dzieci, konferencje naukowe, oprowadzanie po zabytkach miasta i wiele innych inicjatyw. Muzeum współorganizuje również doroczny festyn rycerski-imprezę plenerową.
Muzeum jest finansowane przez władze miasta[6].
Na poddaszu ratusza w Kole przystosowano pomieszczenie na ekspozycje muzealne. Zlokalizowane tam są dwie stałe wystawy: kolskiego fajansu oraz najdawniejszych dziejów miasta Koła.
Dyrektorzy muzeum[8]: