Dziś wkraczamy w fascynujący świat Mirosław Łebkowski, tematu, który przez lata budził zainteresowanie wielu osób. Od momentu pojawienia się Mirosław Łebkowski był przedmiotem badań, debat i kontrowersji, co czyni go dziś niezwykle istotnym tematem. W tym artykule będziemy badać różne aspekty związane z Mirosław Łebkowski, od jego pochodzenia po wpływ na obecne społeczeństwo. Bez wątpienia jest to temat, który nie pozostawi nikogo obojętnym i jesteśmy pewni, że w kolejnych wierszach znajdziesz fascynujące i interesujące informacje na temat Mirosław Łebkowski. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i nauki!
Mirosław Łebkowski
Mirosław Łebkowski grający w pasjansa, zdjęcie syna, Marka Łebkowskiego
W czasie wojny żołnierz Armii Krajowej „Jodła”, szef referatu „N” obwodu Opatów, więzień obozów koncentracyjnych: Auschwitz-Birkenau (gdzie zadebiutował anonimowo jako twórca piosenek), Buchenwald, Dora, Ravensbrück. W Auschwitz-Birkenau oznaczony był numerem 169601[1]. Po zakończeniu wojny studiował w SGH w Warszawie. Zajmował się głównie pracą twórczą oraz społeczną – przez szereg lat we władzach ZAIKS-u (1952-74) oraz ZAKR-u, były sekretarz generalny tego stowarzyszenia. Autor sztuk scenicznych, m.in. „Gość z kosmosu”, musicalu „Turniej w Rio Marasco” (muz. Jerzy Walden), libretta operetki „Melodia miłości” (muz. Edward Olearczyk). Napisał także nowe libretta oper (wspólnie z St. Wernerem), m.in. „Wesołe kumoszki z Windsoru” (O. Nicolai), „Tannhäuser” (R. Wagnera), widowiska estradowe dla wojska (wsp. z S. Wernerem), m.in. „Wchodzimy w lata siedemdziesiąte”, widowiska lalkowe (wsp. z S. Wernerem), m.in. „O kołku w płocie”, pieśni i piosenki. Laureat III nagrody za pieśni na I Festiwalu Muzyki Polskiej oraz I nagrody za tekst piosenki („Powracali trzej chłopcy”) w konkursie przed V Światowym Festiwalem Młodzieży i Studentów w 1955 roku.
Teczka Mirosława Łebkowskiego Obozu Mittelbau
Jego piosenki zdobywały Złote (pięciokrotnie) i Srebrne Pierścienie na Festiwalach Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, dwie nagrody Ministerstwa Obrony Narodowej, a także wiele innych nagród i wyróżnień na festiwalach i konkursach[2]. Pisał często w spółkach, najczęściej z S. Wernerem (od 1966 pod stałym wspólnym pseudonimem autorskim „Stamir”)[3]. Współpracował również z Witoldem Lutosławskim.
Jest autorem:
tłumaczeń dzieł sakralnych dla Państwowego Wydawnictwa Muzycznego i Filharmonii Narodowej;
musicali Turniej w Rio de Maracaso (współaut. libr. Jerzy Walden, muz. Piotr Hertel, Henryk Debich), Opiekun mojej żony[5] (współaut. libr. Jerzy Walden, muz. Piotr Hertel);
przekładów librett operowych Tannhäuser[6], Kawaler srebrnej róży[7], Zagraj nam Johnny (współaut. Stanisław Werner), Płaszcz, Gianni Schicchi, Siostra Angelica, Córka pułku, Zięć bez rodowodu (współaut. Stanisław Werner, T. Laskowski), Wesołe kumoszki z Windsoru[8], Anna Bolena, Bal maskowy[9] (współaut. T. Laskowski), Xserxes[10] (współaut. Jerzy Kondracki);
przekładów librett operetkowych i musicalowych Popłoch wśród dziewcząt[11], Wesele Kreczyńskiego[12], Piękna Galatea (współaut. Stanisław Werner), Noc w Wenecji[13], Paganini[14], Gasparone[15] (współaut. Stanisław Werner, T. Laskowski), Dama z portretu[16], Dwa serca i wiedeński walc, Giuditta, Księżniczka Trebizondy (współaut. Stanisław Werner, Jerzy Kondracki), Gejsza, Róża wiatrów (współaut. Stanisław Werner, Marian Niewiarowski), Dzwony z Corneville[17] (współaut. Jerzy Kondracki, T. Laskowski), Skowronek[18] (współaut. Danuta Baduszkowa);
librett operetkowych Rewizor jedzie[19] według Mikołaja Gogola (współaut. Stanisław Werner, muz. Jan Tomaszewski); Nasz człowiek w Hawanie według Grahama Greene’a (współaut. Stanisław Werner[20], Wanda Wróblewska, muz. Jan Tomaszewski);
scenicznych i książkowych utworów dla dzieci: Skarby złotej kaczki[21], Drzewko Aby Baby[22] (współaut. Stanisław Werner, muz. Józef Talarczyk), O kołku w płocie co służył w piechocie[23] (współaut. Stanisław Werner), Mowgli syn dżungli według Rudyard Kiplinga[24] (współaut. Stanisław Werner) i Dwie podróże Guliwera według Jonathana Swifta[25] (współaut. Stanisław Werner);
autorskich zbiorków piosenek i utworów estradowych Czy pozwoli panna Krysia[26], Do pięknej niedzieli[27] oraz Uskrzydleni i pancerni[28];
Order Odrodzenia Polski Mirosława Łebkowskiego ze zbiorów rodziny.
Pochowany 1 kwietnia 2010 w Panteonie Żołnierzy Polski Walczącej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Zostawił po sobie córkę Dorotę Łebkowską, syna Marka Łebkowskiego oraz swoją żonę Danutę Łebkowską, której wspomnienia dotyczące ich życia można odsłuchać w internecie[29].
Dla ciebie miły (muz. Ryszard Sielicki – 1961 – piosenka laureatka radiowego konkursu na piosenkę przed I Międzynarodowym Festiwalem Piosenki w Sopocie)
Pikowa dama (muz. Marian Radzik – 1961)
Tysiąc pierwsza noc (muz. Andrzej Januszko – 1962)
Hej trąbko (muz. Jerzy Tyszkowski – 1963)
Szesnaście lat (wsp. ze Stanisławem Wernerem – muz.Ryszard Sielicki – 1963)
A gdzie to jest (wsp. ze Stanisławem Wernerem – muz. Józef Kania – 1964)
Mucurita (muz. Zbigniew Dziewiątkowski – 1964)
Nie wystarczy kilka centymów (muz. Stefan Ratajski – 1964)
Stary gaucho (muz. Ryszard Sielicki – 1964)
W małej hacjendzie (muz. Ryszard Sielicki – 1964)
Z gitarą przez ramię (wsp. ze Stanisławem Wernerem – muz. Adam Skorupka – 1964)
Co tam noc (z Stanisławem Wernerem – muz. Czesław Grudziński – 1964)
Piosenka z całusem (z Stanisławem Wernerem – muz. Władysław Szpilman – 1964)
Do ciebie mamo (z Stanisławem Wernerem – muz. Adam Skorupka – 1965)