Ministerstwo Transportu i Budownictwa
W dzisiejszym świecie Ministerstwo Transportu i Budownictwa stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych obszarach. Rosnące znaczenie Ministerstwo Transportu i Budownictwa wywołało debatę w społeczeństwie, generując rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego konsekwencji. Z różnych perspektyw Ministerstwo Transportu i Budownictwa stał się przedmiotem studiów i badań, dając początek licznym analizom i refleksjom, które mają na celu zrozumienie jego wpływu i zakresu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Ministerstwo Transportu i Budownictwa, badając jego wpływ w różnych kontekstach i jego rolę we współczesnym społeczeństwie.
 Kompleks budynków ministerstwa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
31 października 2005 |
| Data likwidacji |
5 maja 2006 |
| Siedziba | |
| Minister |
Jerzy Polaczek (ostatni) |
| Adres | |
| ul. Tytusa Chałubińskiego 4/6 00-928 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′25,741″N 21°00′18,389″E/52,223817 21,005108
| |
| Strona internetowa | |
Ministerstwo Transportu i Budownictwa – polskie ministerstwo istniejące od 31 października 2005 do 5 maja 2006 roku a jedynym ministrem stojącym na czele tego resortu był Jerzy Polaczek z PiS.
Powstanie i likwidacja
Ministerstwo zostało utworzone 31 października 2005 z przekształcenia Ministerstwa Infrastruktury, które z kolei za rządu Leszka Millera powstało z połączenia Ministerstwa Łączności, Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i Budownictwa.
Zostało zniesione 5 maja 2006 w wyniku podpisania umowy koalicyjnej pomiędzy PiS, Samoobroną i LPR. W jego miejsce powstały: Ministerstwo Transportu, Ministerstwo Budownictwa oraz Ministerstwo Gospodarki Morskiej.
Siedziba mieściła się przy ulicy Tytusa Chałubińskiego 4-6 w Warszawie.
Kompetencje Ministra Transportu i Budownictwa
Właściwością Ministra Transportu i Budownictwa było kierowanie działem administracji rządowej „transport” oraz „budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa”.
Dział „transport” obejmował sprawy:
- funkcjonowania oraz rozwoju transportu, w szczególności budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych, w tym autostrad, oraz kolei, lotnisk i portów lotniczych,
- ruchu drogowego i lotniczego,
- żeglugi śródlądowej,
- przewozu osób i rzeczy środkami transportu,
- transportu zbiorowego w miastach.
Ponadto minister sprawował nadzór nad Agencją Budowy i Eksploatacji Autostrad oraz Głównym Inspektorem Kolejnictwa. Podlegał mu Generalny Dyrektor Dróg Publicznych oraz organy nadzoru nad lotnictwem cywilnym. Był również władzą żeglugową w rozumieniu odrębnych przepisów[1].
Dział „budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa” obejmował sprawy:
- architektury,
- geodezji i kartografii,
- budownictwa,
- nadzoru architektoniczno-budowlanego,
- zagospodarowania przestrzennego,
- wspierania mieszkalnictwa,
- gospodarki nieruchomościami,
- polityki miejskiej,
- rządowych programów rozwoju infrastruktury komunalnej,
- ogródków działkowych.
Ponadto minister sprawował nadzór nad Głównym Geodetą Kraju, Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego oraz Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast[2].
Zobacz też
- Ministerstwa w III Rzeczypospolitej
- Ministerstwo Infrastruktury
- Ministerstwo Transportu
- Ministerstwo Budownictwa
- Ministerstwo Rozwoju Regionalnego
- Rząd Kazimierza Marcinkiewicza
Przypisy
| Ministrowie transportu i gospodarki morskiej | |
|---|---|
| Ministrowie infrastruktury | |
| Ministrowie transportu i budownictwa | |
| Ministrowie transportu | |
| Ministrowie budownictwa | |
| Ministrowie gospodarki morskiej | |
| Ministrowie infrastruktury | |
| Ministrowie transportu, budownictwa i gospodarki morskiej | |
| Ministrowie infrastruktury i rozwoju | |
| Ministrowie infrastruktury i budownictwa | |
| Ministrowie infrastruktury |
