W tym artykule zbadamy fascynujący świat Miasto nieujarzmione, zajmując się jego najważniejszymi i znaczącymi aspektami. Od jego początków do dzisiejszego wpływu, zagłębimy się w wyczerpującą analizę Miasto nieujarzmione, zagłębiając się w jego implikacje i zakres na przestrzeni czasu. Poprzez tę podróż chcemy rzucić światło na Miasto nieujarzmione, oferując wszechstronną i wzbogacającą wizję wszystkim osobom zainteresowanym zdobyciem większej wiedzy na ten temat. Tym samym wyruszymy w ekscytującą i odkrywczą podróż, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie Miasto nieujarzmione we współczesnym społeczeństwie i jego znaczenie w różnych obszarach codziennego życia.
Zofia Mrozowska w scenie z filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Miasto nieujarzmione, wcześniej Robinson warszawski – polski dramat filmowy z 1950 roku w reżyserii Jerzego Zarzyckiego.
Film opowiada o losach warszawskich robinsonów na tle burzenia Warszawy po zakończeniu powstania warszawskiego. Powstał na kanwie wojennych wspomnień Władysława Szpilmana. Film jest niezwykłym dokumentem polskiej sztuki filmowej: był kręcony w zniszczonej wojną Warszawie i stanowi zapis wyglądu zrujnowanego miasta w kilka lat po wojnie. W filmie dopatrzeć można się kilku charakterystycznych ulic i budynków Warszawy w stanie totalnej ruiny. Film jest też unikatowy ze względu na zawarte w nim sceny będące wiernymi rekonstrukcjami działań niemieckich grup technicznych powołanych do grabienia, podpalania i burzenia stolicy.
Film powstawał w warunkach zaostrzonej cenzury komunistycznych władz, które wprowadziły liczne zmiany w scenariuszu, wypaczające pierwotny zamysł scenarzystów. Muzyce Artura Malawskiego zarzucono formalizm i usunięto ją z obrazu. Zlecenie napisania nowej muzyki powierzono Romanowi Palestrowi[1].
Scena z filmu, w której Stanisław Różewicz (asystent reżysera) w mundurze Wehrmachtu dowodzi baterią wyrzutni Nebelwerfer pojawiała się w wielu filmach dokumentalnych ukazujących powstanie warszawskie. Została jednak nakręcona w 1948 podczas wysadzania domów w śródmieściu Wrocławia[2].