Markocice

W dzisiejszym świecie Markocice jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Zarówno w sferze zawodowej, jak i osobistej, Markocice wywołał debaty, dyskusje i głębokie refleksje na temat jego wpływu na społeczeństwo. Wraz z postępem technologii i globalizacji Markocice stał się centralnym punktem dyskusji w różnych dziedzinach, od ekonomii po politykę, kulturę i psychologię. W tym artykule zbadamy różne aspekty Markocice i jego wpływ na nasze życie, a także przyszłe konsekwencje, jakie może mieć.

Markocice
część miasta Bogatyni
Ilustracja
Widok z czeskich Heřmanic na ul. Główną
Państwo

 Polska

Województwo

dolnośląskie

Powiat

zgorzelecki

Gmina

Bogatynia

Miasto

Bogatynia

W granicach Bogatyni

2 października 1954[1]

SIMC

0935914

Wysokość

250-310[2] m n.p.m.

Położenie na mapie Bogatyni
Mapa konturowa Bogatyni, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Markocice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Markocice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Markocice”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Markocice”
Położenie na mapie gminy Bogatynia
Mapa konturowa gminy Bogatynia, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Markocice”
Ziemia50°53′42″N 14°58′54″E/50,895000 14,981667
Multimedia w Wikimedia Commons

Markocice (do 1945 niem. Markersdorf) – część Bogatyni, do 1945 r. wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.

Markocice to dawna wieś łańcuchowa o długości około 1,5 km, a obecnie południowo-wschodnia cześć Bogatyni leżąca na Pogórzu Izerskim, w Kotlinie Turoszowskiej, na wysokości około 250–310 m n.p.m.[2]

W miejscowości była stacja kolejowa Markocice.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Zabytki

Jeden z największych na Pogórzu Izerskim zespołów łużyckich domów murowanych, szachulcowych i drewnianych o konstrukcji przysłupowej z XVIII i XIX wieku; wznoszą się przeważnie przy ulicy Dąbrowskiego, Głównej i Nadrzecznej.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3]:

  • pałac
  • zabudowa dawnej wsi Markocice:
    • domy, ul. Dąbrowskiego 1, 7, 8, 13, 14, 15, 17, 18, drewniane
    • domy, ul. Główna 3, 4, 7, 8, 11, 12, 17, 23, 24, 25, 27, 33, 35, 37, 41, 50, 53, 54, 58, 66, drewniane
    • domy, ul. Nadrzeczna 4, 6, 9, 14, 15, 16, 20, 30, 36, drewniane

Inne zabytki[2]:

  • dawny dom ludowy "Sztacheta" – obecnie Multifunkcjonalne Centrum Trójstyku w Markocicach.

Przypisy

  1. ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71
  2. ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 22-24. ISBN 83-85773-61-4.
  3. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 253-255. . .

Bibliografia

Bogatynia
Części miasta wg TERYT

Herb Bogatyni