W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Maria Wągrowska, badając jego wiele aspektów i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków po obecność w życiu codziennym, Maria Wągrowska z biegiem czasu był przedmiotem debaty, badań i podziwu. Podczas tej podróży będziemy starali się zrozumieć jego wpływ w różnych obszarach, od kultury po technologię, w tym jego wpływ na politykę i gospodarkę. Dowiemy się, jak Maria Wągrowska wyznaczył ważne kamienie milowe w historii i ukształtował sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Podobnie zbadamy jego rolę dzisiaj i prognozy dotyczące jego ewolucji w przyszłości. Wkrótce zbadamy różne perspektywy i refleksje, jakie Maria Wągrowska budzi w społeczeństwie, otwierając drzwi do pouczającej debaty na temat jego przydatności i znaczenia we współczesnym kontekście.
Maria Pia Wągrowska (ur. 6 marca 1947[1] w Krakowie[2]) – polska dziennikarka, specjalistka bezpieczeństwa międzynarodowego i urzędniczka państwowa, w 2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej w pierwszym rządzie Donalda Tuska.
W 1971 ukończyła filologię na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1972 Studium Dziennikarskie Wydziału Nauk Społecznych tej uczelni[2]. Wykładała problematykę międzynarodową. Pisała publikacje z tej dziedziny, uczestniczyła w konferencjach naukowych[3]. Pracowała jako dziennikarka oraz komentatorka w sprawach międzynarodowych, wojskowości oraz obronności. Współpracowała z niemieckojęzycznymi programami Polskiego Radia emitowanymi dla zagranicy[2]. Była sekretarzem redakcji niemieckiej „Życia Warszawy”[2]. Od 1982 pracowała w „Rzeczpospolitej”. Była także korespondentką polskich stacji radiowych i telewizji (m.in. Dziennika Telewizyjnego) w Brukseli. Zasiadała na stanowisku redaktor naczelnej czasopisma „Polska Zbrojna” oraz była wicedyrektorką Domu Wydawniczego „Bellona”. Została szefową programu Bezpieczeństwo Międzynarodowe w Centrum Stosunków Międzynarodowych oraz wiceszefową Stowarzyszenia Euroatlantyckiego. Sprawowała nadzór nad projektami z dziedziny stosunków międzynarodowych, m.in. „Europe as an International Actor: Convergence, Divergence and the Future of CFSP”, „The East European Agenda and Transatlantic Relations” oraz „Changing NATO and the Central and East European Agenda”[3].
Od 1976 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W 1987 została członkiem egzekutywy podstawowej organizacji partyjnej PZPR przy Państwowym Przedsiębiorstwie Wydawniczym „Rzeczpospolita”[2].
27 listopada 2007 powołana na stanowisko podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, odpowiedzialnej za sprawy społeczne i przygotowanie profesjonalizacji armii. 13 grudnia tego samego roku podała się do dymisji z przyczyn osobistych[4] (nieoficjalnie z powodu dokumentów dotyczących przeszłości Wągrowskiej w IPN lub trudności w dotrzymaniu terminu przejścia na armię zawodową[5]).
Znalazła się na Liście Kisiela[6].