Marchia Wschodnia

W tym artykule zbadano wpływ Marchia Wschodnia na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa. Analizuje, jak ten wpływ ukształtował sposób, w jaki wchodzimy w interakcje, myślimy i odnosimy się do naszego środowiska. Marchia Wschodnia był przedmiotem debat i badań w różnych dziedzinach wiedzy, od psychologii po ekonomię, w tym politykę i technologię. Na przestrzeni dziejów Marchia Wschodnia odgrywał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego znaczenie jest nadal namacalne. W tym artykule szczegółowo omówiono zakres Marchia Wschodnia i zbadano jego implikacje dla naszego współczesnego świata.

Marchia Wschodnia
marchia Rzeszy Niemieckiej
937–966/1128
Państwo

 Święte Cesarstwo Rzymskie

Zarządzający

Gero

Położenie na mapie
Położenie na mapie

     Marchia Wschodnia (Marchia Saska) ok. 1000 roku

Marchia Wschodnia lub Marchia Saska (łac. marchia Orientalis, niem. Sächsische Ostmark) – marchia utworzona w 937 roku przez Ottona I na południowo-wschodnich rubieżach Saksonii[1], obejmująca terytorium od gór Harz po rzeki Soławę i Muldę.

Celem marchii był niemiecki podbój graniczących z nią ziem słowiańskich (Połabie). Po zajęciu Łużyc w 963 roku marchia ta graniczyła bezpośrednio z państwem polskim. Jej władcą był margrabia Gero (zm. 965). Po jego śmierci, w roku 966, cesarz Otton I podzielił marchię na sześć części, wśród nich były Marchia Łużycka, Marchia Miśnieńska i Marchia Północna[2], oraz dwie pomniejsze Marchia Życka i Marchia Merseburska (obie włączone później do Marchii Miśnieńskiej)[3][4].

Przypisy

  1. Marchia Wschodnia, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. Leksykon PWN – Europa. Regiony i państwa historyczne. Marcin Kamler (red.). Warszawa: PWN, 2000, s. 223. ISBN 83-01-13291-4.
  3. Józef Widajewicz: Serbowie Nadłabscy. Kraków: UJ, 1948, s. 34.
  4. Wilhelm Bogusławski: Dzieje Slowiańszczyzny Północno-Zachodniej do połowy XIII w.. T. III. Poznań: 1892, s. 278.