Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 października 2001 |
Gra |
leworęczna, oburęczny backhand |
Trener |
Jaroslav Machovsky |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 5 ITF |
Najwyżej w rankingu |
149 (3 października 2022) |
Australian Open |
1Q (2020, 2021) |
Roland Garros |
2Q (2023) |
Wimbledon |
2R (2022) |
US Open |
2Q (2022) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 9 ITF |
Najwyżej w rankingu |
175 (1 sierpnia 2022) |
Maja Chwalińska (ur. 11 października 2001 w Dąbrowie Górniczej) – polska tenisistka, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.
Grać w tenisa zaczęła w wieku 7 lat. Wychowanka i zawodniczka sekcji tenisowej Centrum Sportu i Rekreacji w Dąbrowie Górniczej. Reprezentuje klub BKT Advantage Bielsko-Biała. Od 2008 do 2020 roku jej trenerem był Paweł Kałuża.
W 2015 reprezentacja Polski z Chwalińską w składzie triumfowała w halowych mistrzostwach Europy do lat 14. Chwalińska wygrała wszystkie pięć meczów, w których brała udział – trzech singlowych oraz dwóch deblowych. W letniej edycji tych zawodów Polki z Chwalińską w składzie zdobyły brązowe medale.
W 2015 roku w parze z Igą Świątek zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów.
W 2016 była członkinią reprezentacji, która triumfowała w rozgrywkach Junior Fed Cup.
W styczniu 2017 wygrała AGL Loy Yang Traralgon Junior International (Grade 1) w grze podwójnej w parze z Igą Świątek, a w Australian Open z tą samą partnerką przegrały mecz finałowy.
W lipcu 2017 triumfowała (bez straty seta) w mistrzostwach Europy kadetów w grze pojedynczej.
Rok później zdobyła srebro (w grze pojedynczej) i brąz (w deblu, z Weroniką Falkowską) podczas mistrzostw Europy juniorów.
W 2017 dotarła do finału turnieju ITF w Wirralu (15 000 $), gdzie przegrała z Maią Lumsden 4:6, 1:6. W lipcu 2019 roku wygrała swój pierwszy turniej ITF, rozegrany w Bytomiu, w którym w finale pokonała Ninę Potočnik 6:3, 6:4.
30 czerwca 2021 roku Polka poinformowała o zawieszeniu kariery tenisowej z powodów zdrowotnych. Przyznała, że od półtora roku cierpi na depresję. Po paru miesiącach powróciła do treningów oraz udziału w zawodach.
W karierze wygrała pięć turniejów singlowych i dziewięć deblowych rangi ITF. 3 października 2022 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 149. pozycję, natomiast 1 sierpnia 2022 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 175. miejsce.
W 2019 roku po raz pierwszy reprezentowała kraj w zmaganiach o Puchar Federacji.
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | Q1 | Q1 | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | Q1 | A | Q2 | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | NH | Q1 | 2R | Q1 | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | Q2 | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 900 | 588 | 336 | 220 | 220 | 343 | 154 | 0 / 1 | 1 – 1 |
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | – | 828 | 344 | 372 | 429 | 397 | 199 | 0 / 0 | 0 – 0 |
Maja Chwalińska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Finalistka | 1. | 18/02/2017 | Wirral | 15 000 | Twarda (hala) | Maia Lumsden | 4:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 28/07/2019 | Bytom | 25 000 | Ceglana | Nina Potočnik | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 04/08/2019 | Grodzisk Mazowiecki | 25 000 | Ceglana | Dejana Radanović | 7:6(5), 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 11/08/2019 | Warszawa | 60 000 | Ceglana | Anastasija Komardina | 6:3, 6:0 |
Zwyciężczyni | 4. | 16/01/2022 | Monastyr | 25 000 | Ceglana | Carole Monnet | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 2. | 13/02/2022 | Porto | 25 000 | Twarda (hala) | Julia Grabher | 3:6, 7:6(2), 5:7 |
Zwyciężczyni | 5. | 08/05/2022 | Praga | 60 000 | Ceglana | Ekaterine Gorgodze | 7:5, 6:3 |
Finalistka | 3. | 28/01/2024 | Porto | 60 000 | Twarda (hala) | Jéssica Bouzas Maneiro | 6:3, 0:6, 4:6 |
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Finalistka | 1. | 23/09/2016 | Brno | 15 000 | Ceglana | Paulina Czarnik | Aneta Kladivová Aneta Laboutková |
6:7(5), 6:3, 10–12 |
Zwyciężczyni | 1. | 17/02/2017 | Wirral | 15 000 | Twarda (hala) | Miyabi Inoue | Emina Bektas Ronit Yurovsky |
6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 30/06/2018 | Toruń | 25 000 | Ceglana | Katarzyna Kawa | Albina Chabibulina Hélène Scholsen |
6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 11/08/2018 | Warszawa | 25 000 | Ceglana | Daria Kuczer | Martyna Kubka Stefania Rogozińska-Dzik |
3:6, 7:6(5), 10–1 |
Finalistka | 2. | 04/11/2018 | Toronto | 60 000 | Twarda (hala) | Elica Kostowa | Sharon Fichman Maria Sanchez |
0:6, 4:6 |
Finalistka | 3. | 16/02/2019 | Trnawa | 25 000 | Twarda (hala) | Miriam Kolodziejová | Laura Ioana Andrei Anastasia Zarycká |
4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 13/04/2019 | Sunderland | 25 000 | Twarda (hala) | Ulrikke Eikeri | Emina Bektas Tara Moore |
6:4, 3:6, 11–9 |
Zwyciężczyni | 5. | 10/08/2019 | Warszawa | 60 000 | Ceglana | Ulrikke Eikeri | Weronika Falkowska Martyna Kubka |
6:4, 6:1 |
Finalistka | 4. | 18/12/2020 | Sëlva | 25 000 | Twarda (hala) | Linda Fruhvirtová | Matilde Paoletti Lisa Pigato |
5:7, 1:6 |
Finalistka | 5. | 29/10/2021 | Stambuł | 25 000 | Twarda (hala) | Miriam Kolodziejová | Jasmijn Gimbrere Bibiane Schoofs |
2:6, 4:6 |
Finalistka | 6. | 06/11/2021 | Haabneeme | 25 000 | Twarda (hala) | Adrienn Nagy | Jessica Failla Chihiro Muramatsu |
3:6, 4:6 |
Finalistka | 7. | 27/11/2021 | Milovice | 25 000 | Twarda (hala) | Linda Nosková | Sakura Hosogi Misaki Matsuda |
6:3, 2:6, 8–10 |
Zwyciężczyni | 6. | 04/12/2021 | Jablonec nad Nysą | 25 000 | Dywanowa (hala) | Katherine Sebov | Lucie Havlíčková Linda Klimovičová |
7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 7. | 01/05/2022 | Stambuł | 60 000 | Ceglana | Jesika Malečková | Berfu Cengiz Anastasija Tichonowa |
2:6, 6:4, 10-7 |
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2017 | Australian Open | Twarda | Iga Świątek | Bianca Andreescu Carson Branstine |
1:6, 6:7(4) |
Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Partnerka | Rywalki | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2019 | Europa/Afryka Grupa I | 6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska |
Dania (3:0) | Twarda (hala) | Alicja Rosolska | Maria Jespersen Hannah Viller Møller |
Zwycięstwo | 6:0, 6:3 |
2020 | 5–8 lutego 2020 Esch-sur-Alzette, Luksemburg |
Słowenia (2:1) | Kaja Juvan Pia Lovrič |
Porażka | 5:7, 0:6 | |||
Turcja (3:0) | Magdalena Fręch | Ayla Aksu İpek Öz |
Zwycięstwo | 6:3, 6:4 |