W tym artykule zajmiemy się tematem Maciej Szańkowski z różnych perspektyw, aby zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Maciej Szańkowski to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach, ponieważ jego wpływ rozciąga się na wiele obszarów społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty Maciej Szańkowski, badając jego wpływ na życie codzienne, jego ewolucję w czasie i możliwe przyszłe implikacje. Dodatkowo zapoznamy się z opiniami i refleksjami ekspertów w danej dziedzinie, a także doświadczeniami osób, które blisko doświadczyły wpływu Maciej Szańkowski na swoje życie. Krótko mówiąc, ten artykuł ma na celu przedstawienie głębokiej i pełnej wizji Maciej Szańkowski, aby wzbogacić wiedzę i zrozumienie tego ekscytującego tematu.
Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1938 |
---|---|
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki |
rzeźba |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
![]() | |
Nagrody | |
Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida, Nagroda II st. Ministra Kultury i Sztuki, Nagroda Prezydenta m.st. Warszawy, Nagroda I st. Rektora UMK, nagroda w konkursie na Pomnik Pontyfikatu Jana Pawła II w Poznaniu |
Maciej Szańkowski (ur. 6 lutego 1938 w Woli Libertowskiej) – polski rzeźbiarz, w latach 1982–2003 profesor PWSSP w Poznaniu (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu) i od roku 1996 profesor Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tworzy abstrakcyjne kompozycje z metalu, kamienia i sznurka, także z ceramiki, medale.
Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, gdzie uczył się w latach 1952–1957. Studiował na Wydziale Rzeźby w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza w Akademii Sztuk Pięknych Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w 1963 roku. W latach 1963–1966 pedagog w Szkole Kenara w Zakopanem. W 1967 w czasie II Biennale Form Przestrzennych w Elblągu zrealizował rzeźbę "Ławeczka", którą do dzisiaj można oglądać w przestrzeni miejskiej[1]. W 1971–1972 otrzymał stypendium rządu francuskiego. W latach 1982–2003 prowadził pracownię Rzeźby w PWSSP w Poznaniu, gdzie został profesorem tytularnym w 1991 roku. Od 1996 roku kierownik Zakładu Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, jako profesor zwyczajny.
Prezentował swoją twórczość na ponad 200 wystawach zbiorowych w Polsce oraz za granicą, miał ponadto 30 wystaw indywidualnych. Uzyskał szereg nagród, m.in.[2]:
W 2015 został odznaczony złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].