Maciej Borkowic
W dzisiejszym świecie Maciej Borkowic to temat, który przykuł uwagę wszystkich ludzi, czy to ze względu na jego znaczenie historyczne, wpływ na współczesne społeczeństwo, czy wpływ na rozwój technologii. Od wieków Maciej Borkowic jest przedmiotem badań, debat i kontrowersji, a jego znaczenie stale rośnie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Maciej Borkowic, od jego początków po dzisiejszy wpływ, biorąc pod uwagę jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Zbadamy również opinie i perspektywy ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić szeroki i kompleksowy przegląd tego fascynującego tematu.
 Maćko Borkowic schodzi do lochu głodowego, obraz Jana Matejki z 1873 | |
 Napiwon | |
| Data i miejsce śmierci |
9 lutego 1360 |
|---|---|
Maciej Borkowic, Maćko Borkowic herbu Napiwon (ur. 1298, zm. 9 lutego 1360 w Olsztynie pod Częstochową) – wojewoda poznański od 1343, starosta poznański 1348–1352, przywódca konfederacji wielkopolskiej.
W 1340 roku wziął udział, razem z rycerstwem wielkopolskim w wyprawie na Ruś Czerwoną.
Król, Kazimierz III Wielki, ulegając naleganiom możnych rodów wielkopolskich, zniósł w 1348 urząd starosty generalnego Wielkopolski i ustanowił dwóch starostów: poznańskiego (którym mianował Maćka) i kaliskiego (którym został Przecław z Gułtów[1]). Doprowadziło to jednak bardzo szybko do wybuchu zamieszek w tej dzielnicy. Kazimierz w 1352 odsunął tych starostów, przywracając urząd starosty generalnego, którym mianował Ślązaka, Wierzbiętę z Paniewic herbu Niesobia.
Ta nominacja spowodowała już jawny bunt Wielkopolan, który przeistoczył się w konfederację rycerską, zawiązaną 2 września 1352 roku w Poznaniu przez możne rody Borków, Awdańców, Grzymalitów, Nałęczów i Zarembów. Wielkopolska pogrążyła się w odmętach wojny domowej. Na domiar złego Borkowic zabił wojewodę kaliskiego, Beniamina z Uzarzewa, co doprowadziło do jego wygnania z kraju. Maćko przebywał na Śląsku, skąd wrócił w 1356 roku. 16 lutego 1358 roku w Sieradzu złożył przysięgę wierności królowi. W rocie przysięgi po raz pierwszy użyte zostało sformułowanie Rzeczpospolita (łac. Respublica). Nie zaprzestał jednak knowań i w 1360 roku, został aresztowany w Kaliszu, osadzony na tamtejszym zamku królewskim, a następnie osądzony tam przez samego króla[2]. Skazany na śmierć głodową, zmarł w wieży na zamku w Olsztynie, koło Częstochowy.
Przypisy
- ↑ Jan Dąbrowski, Dzieje Polski średniowiecznej, t. II, Kraków 1995, s. 147.
- ↑ Bladowski B. Tradycje sądowe Kalisza, „Kaliszanie w Warszawie”, 2/1992, s. 17–19.
Bibliografia
- Kazimierz Lepszy (red.): Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968.
Linki zewnętrzne
- Biogram
- Przemysław Kaleta], W sprawie genezy konfederacji Macieja Borkowica