Kwestia M.R. James jest obecnie jedną z najbardziej aktualnych kwestii, mającą reperkusje w różnych obszarach społeczeństwa. Od swoich początków po wpływ na życie codzienne, M.R. James wywołał namiętne debaty i był przedmiotem licznych studiów i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z M.R. James, analizując jego znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną i jego dzisiejsze znaczenie. Dodatkowo zbadamy możliwe przyszłe implikacje M.R. James i możliwe rozwiązania problemów, jakie stwarza. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży po świecie M.R. James!
![]() Montague Rhodes James (1900) | |
Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1862 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 1936 |
Narodowość |
angielska |
Język |
angielski |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
XX wiek |
Ważne dzieła | |
Odznaczenia | |
![]() |
M.R. James, właśc. Montague Rhodes James (ur. 1 sierpnia 1862 w Goodnestone Parish (Kent), zm. 12 czerwca 1936 w Eton) – brytyjski naukowiec i pisarz, twórca opowieści niesamowitych.
Był synem pastora. Po jego narodzinach rodzina przeniosła się z Kentu do Suffolk. Uczył się w Temple Groove School, a następnie w Eton College. Studia odbył w King’s College w Cambridge[1]. Po zdobyciu dyplomu uniwersyteckiego został asystentem w Fitzwilliam Museum w Cambridge. W 1887 r. został członkiem (Fellow) King’s College, w 1889 r. dziekanem, a w latach 1913–1915 wicekanclerzem Uniwersytetu w Cambridge[2]. Badał średniowieczne manuskrypty i apokryfy biblijne; jest autorem prac dotyczących średniowiecznej recepcji Apokalipsy św. Jana w sztuce[1]. W 1918 r. przeniósł się do Eton, gdzie pozostał aż do śmierci, pełniąc w latach 1918–1936 funkcję rektora Eton College.
W 1930 r. został odznaczony Orderem Zasługi (Order of Merit).
Karierę pisarza zaczął w 1904 r. publikując Opowieści starego antykwariusza, jednak już wiele lat wcześniej dał się poznać w kręgu przyjaciół i znajomych jako autor opowieści grozy. Wiele z nich zostało napisanych z okazji Bożego Narodzenia – autor odczytywał je w czasie świątecznych przyjęć. Pierwszym z przedstawionych w ten sposób tekstów było opowiadanie Canon Alberic's Scrapbook z 1893 r.[2]
Inspiracją Jamesa byli tacy autorzy jak Joseph Sheridan Le Fanu. Był jednym z autorów opowieści niesamowitych, którzy odnowili formułę gatunku, uwalniając ją od schematów gotyckiej opowieści grozy: umieszczał swoje narracje w bardziej realistycznych i współczesnych okolicznościach, wykorzystując elementy codziennej rzeczywistości[1]. Uważał, że dzięki odniesieniom do aktualnych realiów czytelnik będzie mógł się zidentyfikować z bohaterami i ich doznaniami, podczas gdy narracja umieszczona w czasach historycznych redukowała jego rolę do zwykłego obserwatora[3].
Za życia opublikował pięć zbiorów opowieści niesamowitych: