W tym artykule poznamy fascynujący świat Luigi Granelli i odkryjemy jego wpływ na nasze społeczeństwo. Od początków do obecnej ewolucji Luigi Granelli był przedmiotem zainteresowania i debaty. Na przestrzeni dziejów Luigi Granelli odgrywał znaczącą rolę w różnych aspektach ludzkiego życia, wpływając na nasze przekonania, zachowania i relacje. Poprzez głęboką i przemyślaną analizę zbadamy różne aspekty Luigi Granelli i jego znaczenie we współczesnym świecie. Od historycznych korzeni po przyszłe implikacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wnikliwego spojrzenia na Luigi Granelli i jego znaczenie w dzisiejszej kulturze i społeczeństwie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 grudnia 1999 |
Zawód, zajęcie |
polityk, publicysta |
Luigi Granelli (ur. 1 marca 1929 w Lovere, zm. 1 grudnia 1999[1] w Mediolanie) – włoski polityk i publicysta, deputowany, senator oraz minister.
Ukończył szkołę zawodową, pracował w rodzinnej firmie rzemieślniczej, a następnie jako tokarz w przedsiębiorstwie Italsider. Działał w Azione Cattolica[2]. Przystąpił do Chrześcijańskiej Demokracji, w ramach której reprezentował lewicowe skrzydło partii[3]. Zajął się również działalnością publicystyczną. W drugiej połowie lat 50. dołączył do kierownictwa swojego ugrupowania, w którym zasiadał do początku lat 90. W 1965 wszedł w skład rady miejskiej Mediolanu, przewodniczył w niej frakcji radnych DC[2].
W latach 1968–1979 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych V, VI i VII kadencji. Następnie do 1994 był członkiem Senatu VIII, IX, X i XI kadencji[1][4]. Między lipcem 1973 a lipcem 1976 był podsekretarzem stanu w ministerstwie spraw zagranicznych w czterech kolejnych rządach. W latach 1976–1979 zasiadał także w Parlamencie Europejskim, w którym kierował delegacją włoskiej chadecji[2]. Od sierpnia 1983 do lipca 1987 pełnił funkcję ministra bez teki odpowiedzialnego za sprawy badań naukowych i technologii. Następnie do kwietnia 1988 w rządzie Giovanniego Gorii sprawował urząd ministra zasobów państwowych[1]. W 1994, po rozpadzie chadecji, dołączył do Włoskiej Partii Ludowej[4]. Zrezygnował z działalności w tej partii wkrótce przed swoją śmiercią w 1999[2].