Lluís Llach

W świecie Lluís Llach istnieje ogromna różnorodność podejść, opinii i perspektyw, do których można podchodzić z różnych punktów widzenia. Jest to temat, który przykuł uwagę różnych sektorów społeczeństwa, wywołując debaty, refleksje i głębokie analizy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Lluís Llach, od jego historii i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Korzystając z różnych punktów widzenia i dowodów, będziemy starali się w pełni zrozumieć kontekst otaczający Lluís Llach, umożliwiając w ten sposób pełniejszą i wzbogacającą wizję tego bardzo istotnego tematu.

Lluís Llach

Lluís Llach i Grande ʎuˈiz ˈʎak (ur. 7 maja 1948 w Gironie) – kataloński pieśniarz.

Dzieciństwo spędził w Verges, dorastał w Figueres, studiował na uniwersytecie w Barcelonie. Tam zaczął działać w ruchu antyfrankistowskim, w grupie zwanej Szesnastu Sędziów (Els Setze Jutges), uderzającej swoją twórczością w reżim generała Franco. W marcu 1971 z powodu prześladowań zmuszony był opuścić Katalonię, do której powrócił w 1976.

W Polsce piosenki Lluísa Llacha spopularyzował Zespół Reprezentacyjny (płyta Za nami noc...). Piosenka L'Estaca (Pal) rozpoznawalna jest w Polsce dzięki napisanym przez Jacka Kaczmarskiego Murom, piosence do tej samej melodii, inspirowanej L'Estaca[1].

Pożegnalny koncert Lluís Llach zagrał w 2007 roku w Verges. Obecnie zajmuje się wyrobem win w rejonie Priorat jako współwłaściciel firmy Vall Llach. W 2015 został posłem do parlamentu katalońskiego z listy Republikańskiej Lewicy Katalonii, nadal działa na rzecz jej niepodległości.

Koncerty w Polsce

Dyskografia

  • 1968 Els èxits de Lluís Llach
  • 1970 Ara i aquí
  • 1972 Com un arbre nu
  • 1973 Lluís Llach a l'Olympia
  • 1974 I si canto trist
  • 1975 Viatge a Ítaca
  • 1976 Barcelona. Gener de 1976
  • 1977 Campanades a morts
  • 1978 El meu amic el mar
  • 1979 Somniem
  • 1980 Verges 50
  • 1982 I amb el somriure, la revolta
  • 1984 T'estimo
  • 1985 Maremar
  • 1985 Camp del Barça, 6 de Juliol de 1985
  • 1986 Astres
  • 1988 Geografia
  • 1990 La forja de un rebelde
  • 1991 Torna aviat
  • 1992 Ara, 25 anys en directe
  • 1993 Un pont de mar blava
  • 1993 A Bigi, perquè el ballis
  • 1994 Rar
  • 1995 Porrera -Món-
  • 1997 Nu
  • 1998 9
  • 2000 Temps de revoltes
  • 2002 Jocs
  • 2003 Junts (z Josep Carreras)
  • 2004 Poetes
  • 2005 Que no s'apague la llum (z Feliu Ventura)
  • 2006 i.
  • 2007 Verges 2007

Przypisy

  1. ↑ Laboratorium reportażu 4 stycznia , trojka.polskieradio.pl (pol.).

Linki zewnętrzne