Linienie

W dzisiejszym świecie Linienie zajmuje centralne miejsce w społeczeństwie, czy to ze względu na jego znaczenie w sferze kulturowej, politycznej, historycznej czy społecznej. Jego wpływ rozprzestrzenił się na przestrzeni lat, wywierając znaczący wpływ na życie ludzi i wydarzenia historyczne. Dlatego konieczne jest głębsze zagłębienie się w badania i analizę Linienie, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na rozwój ludzkości. W tym artykule zagłębimy się w świat Linienie, badając jego różne aspekty i wpływ w różnych kontekstach.

Proces linienia kraba z gatunku Callinectes sapidus
Liniejący pasikonik
Animacja pokazująca proces linienia cykady z rodzaju Tibicen
Liniejąca agama Hardun

Linienie, linka (łac. ecdysis) – proces okresowego zrzucania zewnętrznych warstw ciała – naskórka, oskórka, pancerza, piór lub włosów – u niektórych zwierząt.

Stawonogi

U stawonogów linienie polega na odrzuceniu pozostałości zewnętrznej, twardej powłoki ciała, nazywanej wylinką. W okresach po zrzuceniu zewnętrznego szkieletu i przed stwardnieniem nowego następuje bardzo wydatne powiększenie rozmiarów ciała, uwarunkowane regulacją hormonalną. Hormony juwenilne regulują linienie. Przeobrażenie następuje za sprawą ekdyzonu[1].

W wyniku linienia owadów schodzi całkowicie zewnętrzna powłoka ciała oraz wyściółka jelita przedniego i tylnego, tchawek i narządów tympanalnych[2].

Płazy i gady

U płazów i gadów linienie polega na zrzucaniu zewnętrznej warstwy naskórka. Może zachodzić kilka razy w roku. Jest regulowane przez hormony przysadki, tarczycy i kory nadnerczy. Wiąże się ze wzrostem organizmu oraz ma znaczenie jako wymiana zniszczonego pokrycia skóry. Wylinka schodzi płatami, a pochewki węży w całości.

Ptaki

U ptaków linienie nazywane jest pierzeniem[3]. Nazewnictwo związane ze zmianą upierzenia:

  • pierzenie całkowite – obejmuje całe upierzenie wraz ze wszystkimi lotkami i sterówkami,
  • pierzenie częściowe – bez lotek i sterówek, wymieniane są pióra okrywowe i części pokryw skrzydłowych, czasem lotek 3. rzędu oraz 1-2 wewnętrznych lotek 2. rzędu, lub tylko niektórych partii głowy czy ciała,
  • ścieranie piór – na ogólny widok ptaka może wpływać w różnym stopniu, jednak bywa, że wystarczy do powstania szaty godowej bez pierzenia (np. u wróblowatych),
  • pierzowisko – miejsce pierzenia.

Ssaki

W klimacie umiarkowanym lub chłodnym ssaki linieją zwykle 2 razy do roku, wiosną i jesienią[4]. Ich okresowe, sezonowe linienie, polegające na zmianie okrywy włosowej (sierści), ma związek z dostosowaniem ciepłoty ciała do panujących temperatur. Zrogowaciała cebulka włosowa oddziela się od brodawki włosowej, a stary włos zostaje wypchnięty przez powstający w jego poprzednim miejscu nowy włos. Linienie ssaków może być również związane z rozrodem. Proces linienia zależny jest od wpływu światła i temperatury. Jest sterowany hormonalnie przez przysadkę mózgową i tarczycę[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Jolanta Hempel-Zawitkowska: Zoologia dla uczelni rolniczych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 226. ISBN 978-83-01-15076-1.
  2. ↑ Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.
  3. ↑ Lars Jonsson, Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego, Muza SA, Warszawa 1998, ISBN 83-7079-941-8 (strona 14.)
  4. ↑ Mały słownik zoologiczny. Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
  5. ↑ Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.