W dzisiejszym świecie Lahaur stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na codzienne życie ludzi, wpływ na gospodarkę światową, czy też rolę w ewolucji technologii, Lahaur jest tematem, który nadal wywołuje debatę i analizy w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy Lahaur, aby zapewnić kompleksowe i aktualne spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak istotny.
![]() Cesarski Meczet | |
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Burmistrz |
Mubashar Javed[1] |
Powierzchnia |
1772 km² |
Wysokość |
217 m n.p.m. |
Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
042 |
Kod pocztowy |
54000 |
Strefa czasowa | |
Położenie na mapie Pakistanu ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Lahaur (ang. Lahore; urdu لاہور, Lāhaur; zachodniopendż. لہور, Lahaur) – miasto we wschodnim Pakistanie, stolica prowincji Pendżab, na zachodnim przedgórzu Himalajów, nad rzeką Rawi (dopływ Ćanabu), w pobliżu granicy z Indiami. Drugie po Karaczi miasto kraju, główny ośrodek gospodarki Pendżabu. W 2017 roku liczyło ponad 11,1 mln mieszkańców.
Ośrodek przemysłu włókienniczo-odzieżowego oraz rzemiosła[3].
Centrum Sikhów, w I połowie XIX wieku stolica ich państwa. W XVIII–XIX wieku ośrodek malarstwa miniaturowego. Siedziba najstarszego w kraju uniwersytetu, założonego w 1882[3]. W roku 1990 odbyły się tutaj VII Mistrzostwa Świata w hokeju na trawie.
Fort i Ogrody Szalimar w Lahaurze zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Budowa fortu rozpoczęła się w XI wieku, a zakończyła w XVI wieku. Fort położony jest na wzgórzu. Z bramy wyjściowej fortu przechodzi się do jednego z największych meczetu Badśahi. O budowie ogrodów Śalimar w stylu perskim zdecydował w 1642 roku Szahdżahan. W ogrodzie znajduje się ponad 400 fontann, pawilony, 12 bram wejściowych, alejki i trawniki. Organizowane są w nim wystawy artystów, przyjęcia dla dyplomatów i koncerty.