Konsulat (Francja)
W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Konsulat (Francja), temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po możliwe przyszłe implikacje, Konsulat (Francja) wywołał debaty, badania i niekończące się sprzeczne opinie. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego historię, badać różne aspekty i badać jego znaczenie dzisiaj. Niezależnie od tego, czy znasz Konsulat (Francja), czy odkrywasz jego znaczenie po raz pierwszy, ten artykuł zachęca Cię do refleksji nad tematem, który niewątpliwie nadal pozostawia swoje piętno w naszym społeczeństwie.
Konsulat – okres rządów we Francji od zamachu 18 brumaire’a roku VIII (9 listopada 1799) zorganizowanego przez Napoleona Bonapartego do czasu wprowadzenia przez Napoleona I Cesarstwa 18 maja 1804 (uchwalenie cesarstwa przez Senat; 2 grudnia 1804 Napoleon się koronuje). Konsulat jest tym samym określeniem najwyższego organu władzy publicznej we Francji tego okresu, pełniącego funkcję głowy państwa i rządu. Władzę sprawowali wówczas trzej konsulowie z kadencją dziesięcioletnią. Faktycznie władza spoczywała na pierwszym konsulu – Napoleonie (po plebiscycie w 1802 dożywotni konsul), dwóch pozostałych konsulów miało głos doradczy[1].
Konsulowie
- Pierwszy Konsul:
- Napoleon Bonaparte (9 listopada 1799 – 18 maja 1804; od 1802 konsul dożywotni)
- Drugi Konsul:
- Emmanuel-Joseph Sieyès (9 listopada 1799 – 24 grudnia 1799)
- Jean-Jacques Régis Cambacérès (27 grudnia 1799 – 18 maja 1804)
- Trzeci Konsul:
- Roger Comte de Ducos (9 listopada 1799 – 27 grudnia 1799)
- Charles François Lebrun (27 grudnia 1799 – 18 maja 1804)
Instytucje francuskie okresu konsulatu
W okresie Konsulatu powstały instytucje i urzędy, które przyczyniły się do unowocześnienia państwa i które utrzymują się we Francji – choć nie bez zmian – do dziś: Bank Francji, Rada Stanu, prefekci, podprefekci, merowie, Kodeks Napoleona.
Przypisy
