Komárno
W tym artykule poruszony zostanie temat Komárno, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Aby dokładnie zrozumieć ten temat, zbadane zostaną różne perspektywy i podejścia, które rzucą światło na jego znaczenie i wpływ dzisiaj. Celem szczegółowej i wyczerpującej analizy jest przedstawienie czytelnikowi kompleksowej i kompletnej wizji Komárno, dostarczając odpowiednich i aktualnych informacji, które przyczyniają się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia tej materii. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, celem jest zaoferowanie globalnej wizji, która pozwala nam głębiej zagłębić się w najważniejsze aspekty Komárno, zapewniając jasny i szczegółowy przegląd, który służy jako punkt wyjścia do przyszłych badań i refleksji.
 ratusz | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Burmistrz |
Laszló Stubendek[1] | ||||
| Powierzchnia |
103,17[2] km² | ||||
| Wysokość |
109[3] m n.p.m. | ||||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||||
| Nr kierunkowy |
+421 35[3] | ||||
| Kod pocztowy |
945 01[3] | ||||
| Tablice rejestracyjne |
KN | ||||
Położenie na mapie kraju nitrzańskiego  | |||||
Położenie na mapie Słowacji  | |||||
 47°45′49″N 18°07′31″E/47,763611 18,125278
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Komárno (węg. Révkomárom) – graniczne miasto powiatowe (34 tys. mieszkańców, w tym około 64% Węgrów) na południu Słowacji, położone przy ujściu rzeki Wag do Dunaju. Na drugim brzegu Dunaju znajduje się połączone mostem węgierskie miasto Komárom (historycznie są to dwie części jednego miasta, które istniało do 1920 roku i w latach 1938–1945).
Historia
Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z epoki brązu. W IV w. p.n.e. osiedlili się tu Celtowie, a następnie Rzymianie założyli osadę Brigetio i wybudowali fort obronny Celemantia (ruiny zachowane do dziś).
Pierwsze przywileje miejskie Komarno otrzymało w 1265 r. od króla Beli IV. W 1745 r. Maria Teresa nadała mu prawa wolnego miasta królewskiego. W 1763 r. miasto zostało zniszczone przez silne trzęsienie ziemi, w 1945 r. silnie zbombardowane, a w 1965 poważnie uszkodzone przez powódź. Mimo to Komarno jest miejscowością atrakcyjną turystycznie.
5 lipca 1950 zmierzono tu najwyższą temperaturę w historii Słowacji i Czechosłowacji (39,8°C)[6].
Komarno jest miejscem urodzenia Franza Lehára i Móra Jókaia.
Zabytki i atrakcje turystyczne
W mieście znajduje się zamek przebudowany w XVI wieku na twierdzę, następnie uzupełnioną o nowe fortyfikacje w XVII wieku. Obydwie zbudowane koło siebie fortece zachowały się do dnia dzisiejszego.
W mieście znajduje się stocznia rzeczna, kąpielisko termalne, rozwija się przemysł spożywczy. Komarno jest ważnym skupiskiem mniejszości węgierskiej na Słowacji.
Miasta partnerskie
Zobacz też
- Komárom – węgierska część miasta
Przypisy
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. . (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: 103,17S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. . (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. . Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Ladislav Kochánek, 1000 československých nej, Albatros, Praga, 1983, s. 31
